علائم آبله مرغان

علائم آبله مرغان + علت و درمان و راههای پیشگیری از آن در سایت پرشین زی . امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

آبله مرغان یک بیماری ویروسی مسری است که با علائم مشخصی همراه است. اولین نشانه‌های این بیماری معمولاً تب خفیف، سردرد، احساس خستگی و بی‌حالی، و کاهش اشتها است. پس از یک یا دو روز، بثورات پوستی قرمز و خارش‌دار در سراسر بدن ظاهر می‌شود. این بثورات به سرعت به تاول‌های کوچک پر از مایع تبدیل می‌شوند که پس از چند روز خشک شده و پوسته پوسته می‌شوند. بثورات آبله مرغان معمولاً در ابتدا روی صورت، سینه و پشت ظاهر شده و سپس به سایر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابد. علائم دیگر آبله مرغان می‌تواند شامل گلودرد، سرفه، و دردهای عضلانی باشد. شدت علائم آبله مرغان در افراد مختلف متفاوت است و می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. در بیشتر موارد، علائم آبله مرغان ظرف یک تا دو هفته بهبود می‌یابند.

آشنایی با آبله مرغان

آبله مرغان یک بیماری ویروسی شایع و بسیار مسری است که عمدتاً کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. عامل این بیماری ویروس واریسلا زوستر است. آبله مرغان معمولاً از طریق تماس مستقیم با بثورات پوستی یا استنشاق قطرات تنفسی فرد آلوده منتقل می‌شود. این بیماری با بثورات پوستی خارش‌دار و تاول مانند مشخص می‌شود که در سراسر بدن پراکنده هستند. آبله مرغان معمولاً یک بیماری خفیف است، اما در برخی موارد می‌تواند عوارض جدی مانند عفونت‌های پوستی، ذات‌الریه و التهاب مغز ایجاد کند. واکسیناسیون موثرترین روش برای پیشگیری از آبله مرغان است.

علت آبله مرغان

همانطور که پیشتر گفته شد، علت آبله مرغان ویروس واریسلا زوستر است. این ویروس بسیار مسری بوده و به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. راه‌های اصلی انتقال ویروس شامل موارد زیر است:

تماس مستقیم با بثورات پوستی: لمس کردن تاول‌های فرد مبتلا به آبله مرغان می‌تواند باعث انتقال ویروس شود.

استنشاق قطرات تنفسی: ویروس می‌تواند از طریق سرفه، عطسه یا حتی صحبت کردن فرد آلوده در هوا پخش شده و افراد دیگر را آلوده کند.

تماس با وسایل آلوده: استفاده از وسایل مشترک مانند حوله، لیوان، و اسباب‌بازی‌ها نیز می‌تواند باعث انتقال ویروس شود.

درمان آبله مرغان

در بیشتر موارد، آبله مرغان به خودی خود و بدون نیاز به درمان خاصی بهبود می‌یابد. با این حال، برای تسکین علائم و جلوگیری از عوارض، اقدامات زیر مفید هستند:

استراحت کافی: استراحت در بستر به سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند تا با ویروس مبارزه کند.

مصرف مایعات فراوان: نوشیدن آب، آبمیوه و سوپ به جلوگیری از کم آبی بدن کمک می‌کند.

کاهش تب: استفاده از داروهای تب‌بر مانند استامینوفن یا ایبوپروفن ( با مشورت پزشک ) می‌تواند به کاهش تب و درد کمک کند.

تسکین خارش: استفاده از لوسیون کالامین، حمام ولرم با جوش شیرین یا بلغور جو دوسر می‌تواند به تسکین خارش کمک کند.

مصرف داروهای ضد ویروسی: در موارد شدید آبله مرغان یا در افراد با سیستم ایمنی ضعیف، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر تجویز کند.

عوارض آبله مرغان

آبله مرغان معمولاً یک بیماری خفیف است، اما در برخی موارد می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند. برخی از عوارض احتمالی آبله مرغان عبارتند از:

عفونت‌های پوستی: خراشیدن تاول‌ها می‌تواند باعث عفونت باکتریایی پوست شود.

ذات‌الریه: آبله مرغان می‌تواند به ریه‌ها سرایت کرده و باعث ذات‌الریه شود.

التهاب مغز ( آنسفالیت ): در موارد نادر، آبله مرغان می‌تواند باعث التهاب مغز شود.

سندرم ری: این سندرم یک بیماری نادر اما جدی است که می‌تواند در کودکان مبتلا به آبله مرغان که آسپرین مصرف می‌کنند رخ دهد.

درمان خانگی آبله مرغان

در کنار درمان‌های پزشکی، برخی روش‌های خانگی نیز می‌توانند به تسکین علائم آبله مرغان کمک کنند. برخی از این روش‌ها عبارتند از:

استفاده از کمپرس سرد: قرار دادن کمپرس سرد روی تاول‌ها می‌تواند به کاهش خارش و التهاب کمک کند.

حمام ولرم با جوش شیرین یا بلغور جو دوسر: این نوع حمام می‌تواند به تسکین خارش و نرم کردن پوست کمک کند. برای این منظور، یک فنجان جوش شیرین یا بلغور جو دوسر را به آب وان اضافه کنید.

مصرف عسل: عسل دارای خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی است و می‌تواند به بهبود زخم‌ها و کاهش خارش کمک کند. می‌توانید عسل را به طور مستقیم روی تاول‌ها بمالید یا آن را به نوشیدنی‌های خود اضافه کنید.

مصرف سرکه سیب: سرکه سیب نیز دارای خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی است و می‌تواند به تسکین خارش و خشکی پوست کمک کند. برای استفاده از آن، یک قسمت سرکه سیب را با دو قسمت آب مخلوط کرده و با استفاده از یک پارچه نخی روی تاول‌ها بمالید.

مصرف ویتامین C: ویتامین C به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کرده و می‌تواند در مبارزه با ویروس آبله مرغان موثر باشد. می‌توانید ویتامین C را از طریق مصرف میوه‌ها و سبزیجات مانند پرتقال، گریپ فروت، توت فرنگی و فلفل دلمه دریافت کنید.

تشخیص آبله مرغان

تشخیص آبله مرغان معمولاً بر اساس علائم و نشانه‌های بالینی انجام می‌شود. پزشک با معاینه بثورات پوستی و بررسی سایر علائم مانند تب، سردرد و خستگی می‌تواند بیماری را تشخیص دهد.
در برخی موارد، ممکن است آزمایش خون یا آزمایش مایع تاول برای تأیید تشخیص انجام شود.
آزمایش خون می‌تواند وجود آنتی‌بادی‌های ضد ویروس واریسلا زوستر را در خون تشخیص دهد.
آزمایش مایع تاول نیز می‌تواند برای تشخیص ویروس واریسلا زوستر استفاده شود.
در بیشتر موارد، تشخیص آبله مرغان با معاینه فیزیکی و بررسی سوابق پزشکی بیمار امکان‌پذیر است.

راههای پیشگیری از آبله مرغان

موثرترین راه برای پیشگیری از آبله مرغان، واکسیناسیون است. واکسن آبله مرغان در دو نوبت به کودکان تزریق می‌شود: نوبت اول در سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و نوبت دوم در سن ۴ تا ۶ سالگی.
واکسن آبله مرغان در پیشگیری از ابتلا به بیماری بسیار موثر است و در صورت ابتلا به بیماری نیز علائم را خفیف‌تر می‌کند.
علاوه بر واکسیناسیون، رعایت نکات بهداشتی زیر نیز می‌تواند به پیشگیری از آبله مرغان کمک کند:

شستن دست‌ها به طور مرتب با آب و صابون: شستن دست‌ها به مدت ۲۰ ثانیه و به خصوص پس از تماس با فرد مبتلا به آبله مرغان یا وسایل آلوده بسیار مهم است.

اجتناب از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان: در صورت تماس با فرد مبتلا به آبله مرغان، سعی کنید از تماس نزدیک با او خودداری کنید.

عدم استفاده از وسایل مشترک با فرد مبتلا به آبله مرغان: از استفاده از وسایل مشترک مانند حوله، لیوان، و اسباب‌بازی‌ها با فرد مبتلا به آبله مرغان خودداری کنید.

پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه: در صورت ابتلا به آبله مرغان، هنگام سرفه یا عطسه دهان و بینی خود را با دستمال کاغذی یا آرنج خود بپوشانید.

ضدعفونی کردن سطوح آلوده: سطوح آلوده را با استفاده از محلول‌های ضدعفونی کننده خانگی یا محلول آب و سفیدکننده ( یک قسمت سفیدکننده و ده قسمت آب ) ضدعفونی کنید.