علائم سلولیت چشمی

علائم سلولیت چشمی + علت و درمان و راههای پیشگیری از آن در سایت پرشین زی . امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

سلولیت چشمی یک عفونت جدی است که بافت‌های اطراف چشم را درگیر می‌کند. این عفونت می‌تواند باعث علائم مختلفی شود که شدت آنها از خفیف تا شدید متغیر است. برخی از علائم شایع سلولیت چشمی عبارتند از:

قرمزی و تورم: پلک‌ها و پوست اطراف چشم قرمز و متورم می‌شوند.

درد: در ناحیه چشم و اطراف آن درد احساس می‌شود که می‌تواند با حرکت چشم یا لمس آن بدتر شود.

اختلال در بینایی: ممکن است تاری دید، دوبینی یا کاهش دید ایجاد شود.

ترشحات: ممکن است ترشحات چرکی از چشم خارج شود.

تب: در برخی موارد، تب نیز ممکن است همراه با سایر علائم ظاهر شود.

سردرد: به خصوص در مواردی که عفونت از سینوس‌ها به چشم سرایت کرده باشد، سردرد نیز ممکن است وجود داشته باشد.

محدودیت حرکت چشم: حرکت چشم ممکن است دردناک یا محدود شود.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم، به خصوص اگر با تب یا اختلال در بینایی همراه باشد، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. سلولیت چشمی یک بیماری جدی است و در صورت عدم درمان به موقع می‌تواند عوارض جدی مانند کاهش بینایی یا حتی مننژیت ایجاد کند.

آشنایی با سلولیت چشمی

سلولیت چشمی یک عفونت باکتریایی است که بافت‌های اطراف چشم، از جمله پلک‌ها، ملتحمه و بافت‌های نرم حدقه چشم را درگیر می‌کند. این عفونت معمولاً از طریق گسترش عفونت از سینوس‌ها، بینی، دندان‌ها یا پوست اطراف چشم به وجود می‌آید. سلولیت چشمی می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما در کودکان شایع‌تر است. این بیماری می‌تواند یک یا هر دو چشم را درگیر کند و در صورت عدم درمان به موقع، می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند کاهش بینایی، مننژیت و سپسیس شود.

علت سلولیت چشمی

سلولیت چشمی معمولاً توسط باکتری‌ها ایجاد می‌شود. شایع‌ترین باکتری‌هایی که باعث این عفونت می‌شوند عبارتند از:

استافیلوکوکوس اورئوس

استرپتوکوک پنومونیه

هموفیلوس آنفلوانزا

این باکتری‌ها می‌توانند از طریق بریدگی یا خراش در پوست اطراف چشم، عفونت سینوس‌ها، عفونت دندان یا سایر عفونت‌های مجاور به بافت‌های چشم راه پیدا کنند. عوامل خطر دیگری که می‌توانند احتمال ابتلا به سلولیت چشمی را افزایش دهند عبارتند از:

ضعف سیستم ایمنی

دیابت

سینوزیت مزمن

جراحی اخیر چشم

آسیب به چشم

درمان سلولیت چشمی

درمان سلولیت چشمی معمولاً شامل آنتی‌بیوتیک‌های وریدی است. در موارد خفیف‌تر، ممکن است آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی نیز تجویز شود. طول دوره درمان معمولاً ۷ تا ۱۰ روز است، اما ممکن است در موارد شدیدتر به مدت طولانی‌تری نیاز باشد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و دریافت آنتی‌بیوتیک‌های وریدی باشد. علاوه بر آنتی‌بیوتیک‌ها، ممکن است داروهای دیگری نیز برای کاهش درد، التهاب و تب تجویز شود. در موارد نادر که آبسه تشکیل شده باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای تخلیه آبسه باشد.

عوارض سلولیت چشمی

در صورت عدم درمان به موقع، سلولیت چشمی می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند، از جمله:

کاهش بینایی: عفونت می‌تواند به عصب بینایی آسیب برساند و باعث کاهش بینایی یا حتی نابینایی شود.

مننژیت: عفونت می‌تواند به پرده‌های مغز (مننژ) سرایت کند و باعث مننژیت شود.

سپسیس: عفونت می‌تواند وارد جریان خون شود و باعث سپسیس (عفونت خون) شود.

ترومبوز سینوس کاورنوس: عفونت می‌تواند به سینوس کاورنوس (یک سینوس وریدی در قاعده مغز) سرایت کند و باعث ترومبوز شود.

آبسه: ممکن است در بافت‌های اطراف چشم آبسه تشکیل شود.

درمان خانگی سلولیت چشمی

درمان خانگی به تنهایی برای درمان سلولیت چشمی کافی نیست و باید حتماً به پزشک مراجعه کنید. با این حال، برخی اقدامات خانگی می‌توانند به کاهش علائم و تسریع بهبودی کمک کنند:

کمپرس گرم: استفاده از کمپرس گرم روی چشم می‌تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند. برای این کار، یک حوله تمیز را در آب گرم خیس کنید و آب اضافی آن را بگیرید. سپس حوله را به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه روی چشم قرار دهید. این کار را چند بار در روز تکرار کنید.

استراحت: استراحت کافی به بدن کمک می‌کند تا با عفونت مبارزه کند.

مصرف مایعات: مصرف مایعات فراوان به دفع سموم از بدن و جلوگیری از کم آبی کمک می‌کند.

مسکن‌های بدون نسخه: برای کاهش درد و تب می‌توانید از مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید.

تشخیص سلولیت چشمی

تشخیص سلولیت چشمی معمولاً بر اساس معاینه فیزیکی و بررسی علائم انجام می‌شود. پزشک ممکن است از آزمایش‌های دیگری مانند کشت ترشحات چشم، آزمایش خون یا سی تی اسکن برای تأیید تشخیص و بررسی شدت عفونت استفاده کند.

راههای پیشگیری از سلولیت چشمی

رعایت بهداشت: شستن مرتب دست‌ها، به خصوص قبل از لمس چشم‌ها، می‌تواند به جلوگیری از عفونت کمک کند.

درمان سریع عفونت‌های مجاور: درمان سریع عفونت‌های سینوس‌ها، بینی، دندان‌ها یا پوست اطراف چشم می‌تواند به جلوگیری از گسترش عفونت به چشم کمک کند.

مراقبت از آسیب‌های چشم: در صورت آسیب به چشم، به پزشک مراجعه کنید تا از عفونت جلوگیری شود.

تقویت سیستم ایمنی: داشتن یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و خواب کافی به تقویت سیستم ایمنی و کاهش خطر عفونت کمک می‌کند.