علائم آنژین

علائم آنژین + علت و درمان و راههای پیشگیری از آن در سایت پرشین زی . امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

آنژین صدری یا آنژین قلبی، به درد یا ناراحتی در قفسه سینه گفته می‌شود که به دلیل کاهش جریان خون به عضله قلب ایجاد می‌شود. این درد معمولاً مانند فشار، سوزش، فشردگی یا سنگینی در قفسه سینه توصیف می‌شود. محل درد می‌تواند در مرکز یا سمت چپ قفسه سینه باشد و ممکن است به بازوها (به خصوص بازوی چپ)، شانه‌ها، گردن، فک یا پشت نیز منتشر شود. علاوه بر درد قفسه سینه، علائم دیگری نیز ممکن است همراه با آنژین ظاهر شوند، از جمله: تنگی نفس، تعریق، تهوع، سرگیجه، خستگی و اضطراب. شدت و مدت زمان درد آنژین می‌تواند متفاوت باشد. آنژین پایدار معمولاً با فعالیت بدنی یا استرس ایجاد می‌شود و با استراحت یا مصرف دارو بهبود می‌یابد. آنژین ناپایدار می‌تواند در حالت استراحت نیز رخ دهد و شدیدتر و طولانی‌تر از آنژین پایدار باشد. اگر درد قفسه سینه شما جدید یا شدید است و با استراحت یا مصرف دارو بهبود نمی‌یابد، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.

آشنایی با آنژین

آنژین صدری نشانه‌ای از بیماری عروق کرونر قلب است. عروق کرونر، رگ‌های خونی هستند که خون و اکسیژن را به عضله قلب می‌رسانند. در بیماری عروق کرونر، این عروق به دلیل تجمع پلاک (رسوبات چربی، کلسترول و سایر مواد) تنگ یا مسدود می‌شوند. وقتی جریان خون به قلب کاهش می‌یابد، عضله قلب اکسیژن کافی دریافت نمی‌کند و درد آنژین ایجاد می‌شود. آنژین معمولاً با فعالیت بدنی، استرس، هیجانات یا وعده‌های غذایی سنگین که نیاز به اکسیژن قلب را افزایش می‌دهند، تحریک می‌شود. انواع مختلفی از آنژین وجود دارد، از جمله آنژین پایدار، آنژین ناپایدار و آنژین وازواسپاستیک. آنژین ناپایدار یک وضعیت اورژانسی پزشکی است و می‌تواند نشانه‌ای از حمله قلبی قریب‌الوقوع باشد.

علت آنژین

همانطور که گفته شد، علت اصلی آنژین صدری، کاهش جریان خون به عضله قلب است. این کاهش جریان خون معمولاً به دلیل تنگ شدن یا انسداد عروق کرونر در اثر تجمع پلاک رخ می‌دهد. عوامل مختلفی می‌توانند در ایجاد بیماری عروق کرونر و آنژین نقش داشته باشند، از جمله:

سن: با افزایش سن، خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر افزایش می‌یابد.

سابقه خانوادگی: اگر سابقه خانوادگی بیماری قلبی دارید، احتمال ابتلا به آنژین بیشتر است.

سیگار کشیدن: سیگار به عروق خونی آسیب می‌رساند و خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر را افزایش می‌دهد.

فشار خون بالا: فشار خون بالا باعث سفت شدن و ضخیم شدن عروق خونی می‌شود و کار قلب را سخت‌تر می‌کند.

کلسترول بالا: کلسترول بالا می‌تواند باعث تجمع پلاک در عروق کرونر شود.

دیابت: دیابت به عروق خونی آسیب می‌رساند و خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر را افزایش می‌دهد.

چاقی: چاقی باعث افزایش فشار خون، کلسترول بالا و دیابت می‌شود که همگی از عوامل خطر آنژین هستند.

عدم فعالیت بدنی: عدم فعالیت بدنی خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر را افزایش می‌دهد.

استرس: استرس می‌تواند باعث افزایش فشار خون و ضربان قلب شود که می‌تواند آنژین را تحریک کند.

درمان آنژین

هدف از درمان آنژین، کاهش علائم، بهبود کیفیت زندگی و پیشگیری از عوارض جدی مانند حمله قلبی است. درمان آنژین معمولاً شامل موارد زیر است:

تغییر سبک زندگی: تغییر سبک زندگی برای کنترل عوامل خطر آنژین بسیار مهم است. این تغییرات شامل رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، ترک سیگار، کنترل استرس و کاهش وزن در صورت اضافه وزن است.

داروها: داروهای مختلفی برای درمان آنژین استفاده می‌شود، از جمله:

نیترات‌ها: نیترات‌ها مانند نیتروگلیسیرین عروق خونی را گشاد می‌کنند و جریان خون به قلب را افزایش می‌دهند.

بتا بلوکرها: بتا بلوکرها ضربان قلب و فشار خون را کاهش می‌دهند و نیاز قلب به اکسیژن را کم می‌کنند.

مسدود کننده‌های کانال کلسیم: مسدود کننده‌های کانال کلسیم عروق خونی را گشاد می‌کنند و جریان خون به قلب را افزایش می‌دهند.

استاتین‌ها: استاتین‌ها سطح کلسترول خون را کاهش می‌دهند.

رقیق کننده‌های خون: رقیق کننده‌های خون مانند آسپرین خطر لخته شدن خون را کاهش می‌دهند.

آنژیوپلاستی: آنژیوپلاستی یک روش تهاجمی است که در آن یک بالون کوچک به داخل عروق کرونر فرستاده می‌شود تا انسداد را باز کند. در بسیاری از موارد، یک استنت (لوله کوچک فلزی) نیز در عروق قرار داده می‌شود تا آن را باز نگه دارد.

جراحی بای پس عروق کرونر: جراحی بای پس عروق کرونر یک روش جراحی است که در آن یک رگ خونی از قسمت دیگری از بدن گرفته می‌شود و به عروق کرونر پیوند زده می‌شود تا یک مسیر جدید برای جریان خون به قلب ایجاد شود.

عوارض آنژین

آنژین می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند:

حمله قلبی: اگر جریان خون به قلب به طور کامل مسدود شود، حمله قلبی رخ می‌دهد.

نارسایی قلبی: نارسایی قلبی زمانی رخ می‌دهد که قلب نتواند خون کافی به بدن پمپ کند.

آریتمی: آریتمی به معنی اختلال در ریتم قلب است.

مرگ ناگهانی قلبی: مرگ ناگهانی قلبی زمانی رخ می‌دهد که قلب به طور ناگهانی از کار می‌افتد.

درمان خانگی آنژین

اگرچه درمان خانگی نمی‌تواند جایگزین درمان پزشکی شود، اما برخی از روش‌های خانگی می‌توانند به کاهش علائم آنژین و بهبود کیفیت زندگی شما کمک کنند:

استراحت: هنگامی که درد آنژین شروع می‌شود، بلافاصله فعالیت خود را متوقف کنید و استراحت کنید. دراز کشیدن می‌تواند به کاهش فشار بر روی قلب کمک کند.

مصرف نیتروگلیسیرین: اگر پزشک شما نیتروگلیسیرین تجویز کرده است، آن را طبق دستور مصرف کنید. نیتروگلیسیرین با گشاد کردن عروق خونی، جریان خون به قلب را افزایش می‌دهد و درد را تسکین می‌دهد.

تنفس عمیق: تنفس عمیق می‌تواند به کاهش استرس و آرامش عضلات کمک کند. استرس می‌تواند آنژین را تحریک کند، بنابراین مدیریت استرس بخش مهمی از درمان خانگی است.

یوگا و مدیتیشن: یوگا و مدیتیشن می‌توانند به کاهش استرس، بهبود انعطاف‌پذیری و تقویت قلب کمک کنند.

رژیم غذایی سالم: مصرف غذاهای سالم برای قلب، مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های بدون چربی، می‌تواند به بهبود سلامت قلب و عروق و کاهش علائم آنژین کمک کند. از مصرف غذاهای چرب، فرآوری شده و شیرین خودداری کنید.

ورزش منظم: ورزش منظم می‌تواند به تقویت قلب، کاهش فشار خون و کلسترول و بهبود جریان خون کمک کند. با پزشک خود در مورد نوع و شدت ورزش مناسب برای شما مشورت کنید.

ترک سیگار: سیگار کشیدن به عروق خونی آسیب می‌رساند و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد. ترک سیگار یکی از مهمترین اقداماتی است که می‌توانید برای بهبود سلامت قلب خود انجام دهید.

کنترل وزن: اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن می‌تواند به کاهش فشار بر روی قلب و بهبود علائم آنژین کمک کند.

مصرف سیر: سیر حاوی ترکیباتی است که می‌تواند به کاهش فشار خون و کلسترول کمک کند. می‌توانید سیر را به صورت خام یا پخته مصرف کنید.

مصرف زنجبیل: زنجبیل دارای خواص ضد التهابی است و می‌تواند به بهبود جریان خون کمک کند. می‌توانید زنجبیل را به صورت تازه، خشک شده یا پودر شده به غذاها و نوشیدنی‌ها اضافه کنید.

مصرف چای سبز: چای سبز حاوی آنتی اکسیدان‌هایی است که می‌تواند به محافظت از قلب در برابر آسیب کمک کند.

تشخیص آنژین

تشخیص آنژین بر اساس شرح حال بیمار، معاینه فیزیکی و نتایج آزمایشات انجام می‌شود. پزشک در مورد علائم شما، سابقه پزشکی شما و عوامل خطر شما برای بیماری‌های قلبی سوال خواهد کرد. معاینه فیزیکی شامل گوش دادن به صدای قلب و ریه‌ها و بررسی نبض شما است. آزمایشات زیر نیز ممکن است برای تشخیص آنژین استفاده شوند:

نوار قلب (ECG): نوار قلب فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می‌کند و می‌تواند به تشخیص مشکلات ریتم قلب و آسیب به عضله قلب کمک کند.

تست ورزش: در تست ورزش، از شما خواسته می‌شود که بر روی تردمیل یا دوچرخه ثابت ورزش کنید تا زمانی که علائم آنژین ظاهر شود یا به حداکثر ضربان قلب خود برسید. در طول تست، نوار قلب و فشار خون شما پایش می‌شود.

اکوکاردیوگرافی: اکوکاردیوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از قلب استفاده می‌کند. این آزمایش می‌تواند به تشخیص مشکلات ساختاری قلب، مانند آسیب به دریچه‌های قلب یا ضعف عضله قلب، کمک کند.

آنژیوگرافی عروق کرونر: آنژیوگرافی عروق کرونر یک روش تهاجمی است که در آن یک ماده حاجب به داخل عروق کرونر تزریق می‌شود و سپس با استفاده از اشعه ایکس تصاویری از عروق گرفته می‌شود. این آزمایش می‌تواند به تشخیص تنگی یا انسداد عروق کرونر کمک کند.

راههای پیشگیری از آنژین

با انجام اقدامات زیر می‌توانید خطر ابتلا به آنژین را کاهش دهید:

رژیم غذایی سالم: مصرف غذاهای سالم برای قلب، مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های بدون چربی.

ورزش منظم: حداقل ۳۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط ​​در اکثر روزهای هفته.

ترک سیگار: سیگار کشیدن به عروق خونی آسیب می‌رساند و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد.

کنترل فشار خون: فشار خون بالا می‌تواند به قلب و عروق خونی آسیب برساند.

کنترل کلسترول: کلسترول بالا می‌تواند باعث تجمع پلاک در عروق کرونر شود.

کنترل دیابت: دیابت به عروق خونی آسیب می‌رساند و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد.

کاهش استرس: استرس می‌تواند باعث افزایش فشار خون و ضربان قلب شود که می‌تواند آنژین را تحریک کند.

مراجعه منظم به پزشک: مراجعه منظم به پزشک برای بررسی سلامت قلب و عروق و کنترل عوامل خطر بیماری‌های قلبی.