علائم التهاب مری

علائم التهاب مری + علت و درمان و راههای پیشگیری از آن در سایت پرشین زی . امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

التهاب مری می‌تواند با علائم مختلفی بروز کند که شدت و نوع آنها به علت و شدت التهاب بستگی دارد. شایع‌ترین علامت، سوزش سر دل است که احساس سوزش و درد در قفسه سینه، پشت جناغ سینه و گاهی تا گلو را توصیف می‌کند. این سوزش معمولاً بعد از غذا خوردن یا هنگام دراز کشیدن تشدید می‌شود. دشواری در بلع یا دیسفاژی نیز از علائم شایع است که می‌تواند به صورت گیر کردن غذا در گلو یا احساس درد هنگام بلعیدن ظاهر شود. برخی افراد ممکن است درد قفسه سینه را تجربه کنند که گاهی با درد قلبی اشتباه گرفته می‌شود. سایر علائم التهاب مری شامل تهوع، استفراغ، سرفه مزمن، گرفتگی صدا، بازگشت اسید معده به دهان و کاهش وزن ناخواسته می‌باشد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان ضروری است.

آشنایی با التهاب مری

التهاب مری یا ازوفاژیت به معنای التهاب و تحریک لایه مخاطی مری است. مری لوله‌ای عضلانی است که غذا را از دهان به معده منتقل می‌کند. این التهاب می‌تواند باعث آسیب به بافت مری و ایجاد علائم ناخوشایند شود. التهاب مری معمولاً به دلیل بازگشت اسید معده به مری (ریفلاکس معده) رخ می‌دهد، اما عوامل دیگری مانند عفونت‌ها، مصرف برخی داروها، آلرژی و رادیوتراپی نیز می‌توانند موجب التهاب مری شوند. این عارضه در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما در افراد مبتلا به ریفلاکس معده، افراد سیگاری، افراد چاق و افراد مسن شایع‌تر است. التهاب مری معمولاً با تغییرات در شیوه زندگی و مصرف دارو قابل کنترل است، اما در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند تنگی مری و سرطان مری شود.

علت التهاب مری

التهاب مری می‌تواند علل مختلفی داشته باشد. شایع‌ترین علت، بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) است که در آن اسید معده به مری باز می‌گردد و باعث تحریک و التهاب لایه مخاطی مری می‌شود. عفونت‌ها نیز می‌توانند باعث التهاب مری شوند، به خصوص در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. این عفونت‌ها می‌توانند ناشی از ویروس‌ها، باکتری‌ها یا قارچ‌ها باشند. مصرف برخی داروها مانند آسپرین، ایبوپروفن و برخی آنتی‌بیوتیک‌ها نیز می‌تواند موجب التهاب مری شود. آلرژی غذایی نیز در برخی افراد می‌تواند باعث التهاب مری شود. از سایر علل التهاب مری می‌توان به رادیوتراپی، مصرف مواد شیمیایی خورنده، استفراغ مکرر و آسیب ناشی از لوله گذاری معده اشاره کرد.

درمان التهاب مری

درمان التهاب مری به علت و شدت التهاب بستگی دارد. در موارد خفیف، تغییرات در شیوه زندگی و مصرف داروهای بدون نسخه ممکن است کافی باشد. تغییرات در شیوه زندگی شامل کاهش وزن در صورت اضافه وزن، پرهیز از غذاهای محرک مانند غذاهای چرب و تند، ترک سیگار، مصرف وعده‌های غذایی کوچک و مکرر، و خودداری از خوابیدن بلافاصله بعد از غذا می‌شود. داروهای بدون نسخه مانند آنتی‌اسیدها و مهارکننده‌های پمپ پروتون می‌توانند به کاهش اسید معده و تسکین علائم کمک کنند. در موارد شدیدتر، ممکن است داروهای تجویزی مانند مهارکننده‌های گیرنده H2 و پروکینتیک‌ها مورد نیاز باشد. در صورت وجود عفونت، داروهای ضد قارچ، ضد ویروس یا آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود. در موارد نادری که التهاب مری به درمان دارویی پاسخ نمی‌دهد، ممکن است جراحی لازم باشد.

عوارض التهاب مری

در صورت عدم درمان، التهاب مری می‌تواند منجر به عوارض جدی شود. یکی از این عوارض، تنگی مری است که در اثر التهاب مزمن و ایجاد بافت اسکار رخ می‌دهد. تنگی مری می‌تواند باعث دشواری در بلع و گیر کردن غذا در گلو شود. مری برت عارضه دیگری است که در آن سلول‌های پوشاننده مری تغییر می‌کنند و شبیه سلول‌های روده می‌شوند. مری برت خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می‌دهد. سایر عوارض التهاب مری شامل خونریزی مری، سوراخ شدن مری و مشکلات تنفسی می‌شود.

درمان خانگی التهاب مری

در کنار درمان‌های پزشکی، برخی روش‌های خانگی می‌توانند به تسکین علائم التهاب مری و پیشگیری از عود آن کمک کنند. مصرف مایعات فراوان به خصوص آب می‌تواند به شستشوی اسید معده از مری و کاهش التهاب کمک کند. پرهیز از غذاهای محرک مانند غذاهای چرب، تند، اسیدی و کافئین نیز مهم است. مصرف وعده‌های غذایی کوچک و مکرر به جای وعده‌های غذایی بزرگ می‌تواند به کاهش فشار بر مری و کاهش ریفلاکس معده کمک کند. بالا بردن سر تخت هنگام خواب نیز می‌تواند به جلوگیری از بازگشت اسید معده به مری کمک کند. مصرف برخی مواد غذایی مانند زنجبیل، آلوئه‌ورا و عسل نیز ممکن است به کاهش التهاب مری کمک کند.

تشخیص التهاب مری

تشخیص التهاب مری با بررسی علائم، معاینه فیزیکی و انجام برخی آزمایشات انجام می‌شود. پزشک در مورد علائم شما، سابقه بیماری و شیوه زندگی شما سوالاتی خواهد پرسید. آندوسکوپی فوقانی شایع‌ترین آزمایش برای تشخیص التهاب مری است. در این روش، یک لوله نازک و منعطف با دوربین به داخل مری فرستاده می‌شود تا پزشک بتواند داخل مری را مشاهده کند و در صورت نیاز نمونه‌برداری انجام دهد. نمونه‌برداری برای بررسی میکروسکوپی بافت مری و تشخیص علت التهاب انجام می‌شود. عکس‌برداری با اشعه ایکس از مری با بلع باریم نیز می‌تواند به تشخیص تنگی یا سایر ناهنجاری‌های مری کمک کند. مانومتری مری نیز برای بررسی عملکرد عضلات مری و تشخیص اختلالات حرکتی مری مورد استفاده قرار می‌گیرد. آزمایش pH مری نیز می‌تواند به تشخیص ریفلاکس معده کمک کند.

راههای پیشگیری از التهاب مری

با رعایت برخی نکات می‌توان خطر ابتلا به التهاب مری را کاهش داد. پرهیز از غذاهای محرک مانند غذاهای چرب، تند، اسیدی و کافئین می‌تواند به کاهش ریفلاکس معده و التهاب مری کمک کند. مصرف وعده‌های غذایی کوچک و مکرر به جای وعده‌های غذایی بزرگ نیز می‌تواند به کاهش فشار بر مری و کاهش ریفلاکس معده کمک کند. خودداری از خوابیدن بلافاصله بعد از غذا و بالا بردن سر تخت هنگام خواب نیز می‌تواند به جلوگیری از بازگشت اسید معده به مری کمک کند. کاهش وزن در صورت اضافه وزن و ترک سیگار نیز از دیگر راه‌های پیشگیری از التهاب مری هستند. در صورت ابتلا به ریفلاکس معده، پیروی از دستورات پزشک و مصرف منظم داروها می‌تواند به پیشگیری از التهاب مری کمک کند.