علائم مننژیت

علائم مننژیت + علت و درمان و راههای پیشگیری از آن در سایت پرشین زی . امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

مننژیت به التهاب پرده‌های محافظ مغز و نخاع گفته می‌شود. این بیماری می‌تواند علائم مختلفی داشته باشد که شدت آنها به نوع مننژیت (ویروسی، باکتریایی، قارچی و …) و سن فرد بستگی دارد. شایع‌ترین علائم مننژیت شامل سردرد شدید، تب بالا، سفتی گردن (که باعث می‌شود خم کردن چانه به سمت سینه دشوار شود)، حساسیت به نور (فتوفوبی)، حالت تهوع و استفراغ، گیجی و خواب‌آلودگی است. در نوزادان، علائم ممکن است شامل تب، بی‌قراری، تغذیه ضعیف، برآمدگی ملاج و گریه‌های غیرمعمول باشد.

آشنایی با مننژیت

مننژیت یک بیماری جدی است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. این بیماری در اثر عفونت پرده‌های مننژ (غشاهایی که مغز و نخاع را احاطه کرده‌اند) ایجاد می‌شود. شایع‌ترین علت مننژیت عفونت‌های ویروسی است، اما عفونت‌های باکتریایی و قارچی نیز می‌توانند باعث این بیماری شوند. مننژیت باکتریایی خطرناک‌تر از انواع دیگر است و در صورت عدم درمان سریع، می‌تواند منجر به آسیب مغزی، ناشنوایی و حتی مرگ شود.

علت مننژیت

همانطور که گفته شد، مننژیت معمولاً در اثر عفونت ایجاد می‌شود. ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها می‌توانند باعث این عفونت شوند. ویروس‌ها شایع‌ترین علت مننژیت هستند، به خصوص در کودکان. مننژیت باکتریایی کمتر شایع است اما بسیار جدی‌تر است. برخی از باکتری‌هایی که می‌توانند باعث مننژیت شوند عبارتند از: استرپتوکوک پنومونیه، نایسریا مننژیتیدیس و هموفیلوس آنفولانزا نوع b.

درمان مننژیت

درمان مننژیت به علت آن بستگی دارد. مننژیت ویروسی معمولاً خود به خود بهبود می‌یابد و نیاز به درمان خاصی ندارد. اما مننژیت باکتریایی نیاز به درمان فوری با آنتی‌بیوتیک‌های وریدی دارد. در برخی موارد، ممکن است از کورتیکواستروئیدها برای کاهش التهاب مغز استفاده شود.

عوارض مننژیت

مننژیت می‌تواند عوارض جدی داشته باشد، به خصوص اگر به موقع درمان نشود. برخی از عوارض احتمالی مننژیت شامل آسیب مغزی، ناشنوایی، مشکلات بینایی، تشنج، مشکلات حافظه و اختلالات یادگیری است.

درمان خانگی مننژیت

هیچ درمان خانگی برای مننژیت وجود ندارد. اگر مشکوک به مننژیت هستید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. استراحت کافی، نوشیدن مایعات فراوان و مصرف مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن می‌تواند به کاهش علائم کمک کند.

تشخیص مننژیت

پزشک معمولاً با معاینه فیزیکی و بررسی علائم، مننژیت را تشخیص می‌دهد. برای تأیید تشخیص، ممکن است آزمایش‌هایی مانند آزمایش خون، آزمایش مایع مغزی نخاعی (CSF) یا سی تی اسکن انجام شود.

راههای پیشگیری از مننژیت

برخی از راه‌های پیشگیری از مننژیت شامل واکسیناسیون، رعایت بهداشت (مانند شستن مرتب دست‌ها)، و اجتناب از تماس نزدیک با افراد بیمار است.