علائم سرماخوردگی کلیه

علائم سرماخوردگی کلیه + علت و درمان و راههای پیشگیری از آن در سایت پرشین زی . امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

سرماخوردگی کلیه یا عفونت کلیه، یک بیماری دردناک است که به دلیل ورود باکتری‌ها به کلیه‌ها و ایجاد عفونت رخ می‌دهد. علائم این بیماری می‌توانند بسته به سن و شرایط فرد متفاوت باشند. برخی از علائم شایع سرماخوردگی کلیه عبارتند از: تب و لرز، درد در ناحیه پهلوها، کمر یا کشاله ران، تکرر ادرار، احساس سوزش هنگام ادرار کردن، تهوع و استفراغ، ادرار کدر یا بدبو، وجود خون در ادرار و در موارد شدیدتر گیجی و منگی. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، مراجعه به پزشک ضروری است.

آشنایی با سرماخوردگی کلیه

سرماخوردگی کلیه یا عفونت کلیه یک بیماری باکتریایی است که کلیه‌ها را درگیر می‌کند. این بیماری اغلب به دلیل ورود باکتری‌ها از طریق مجاری ادراری به کلیه‌ها ایجاد می‌شود. عفونت کلیه می‌تواند یک یا هر دو کلیه را تحت تأثیر قرار دهد و در صورت عدم درمان به موقع، می‌تواند عوارض جدی مانند آسیب دائمی به کلیه‌ها یا گسترش عفونت به خون را به دنبال داشته باشد.

علت سرماخوردگی کلیه

علت اصلی سرماخوردگی کلیه، عفونت باکتریایی است. باکتری‌هایی که معمولاً باعث عفونت ادراری می‌شوند، مانند Escherichia coli (E. coli)، می‌توانند از طریق مجاری ادراری به سمت بالا حرکت کرده و به کلیه‌ها برسند. برخی عوامل می‌توانند خطر ابتلا به سرماخوردگی کلیه را افزایش دهند، از جمله:

عفونت‌های مکرر مجاری ادراری: سابقه عفونت ادراری، احتمال ابتلا به سرماخوردگی کلیه را افزایش می‌دهد.

انسداد مجاری ادراری: سنگ کلیه، بزرگ شدن پروستات یا تومورها می‌توانند مجاری ادراری را مسدود کرده و جریان ادرار را مختل کنند، که این امر باعث افزایش احتمال عفونت می‌شود.

سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلا به دیابت یا HIV، بیشتر در معرض ابتلا به سرماخوردگی کلیه هستند.

استفاده از سوند ادراری: استفاده از سوند ادراری می‌تواند خطر ورود باکتری‌ها به مجاری ادراری را افزایش دهد.

بارداری: تغییرات هورمونی و فیزیکی در دوران بارداری می‌توانند خطر ابتلا به سرماخوردگی کلیه را افزایش دهند.

درمان سرماخوردگی کلیه

درمان سرماخوردگی کلیه معمولاً شامل آنتی‌بیوتیک‌ها برای از بین بردن باکتری‌های عامل عفونت است. نوع و مدت زمان مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها به شدت عفونت و شرایط بیمار بستگی دارد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و دریافت آنتی‌بیوتیک‌های وریدی باشد. علاوه بر آنتی‌بیوتیک‌ها، مصرف مایعات فراوان برای کمک به دفع باکتری‌ها از بدن و استراحت کافی نیز در بهبودی سریع‌تر مؤثر هستند.

عوارض سرماخوردگی کلیه

در صورت عدم درمان به موقع، سرماخوردگی کلیه می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند:

آسیب دائمی به کلیه‌ها: عفونت شدید می‌تواند باعث آسیب دائمی به کلیه‌ها و در نهایت نارسایی کلیه شود.

سپسیس: در موارد نادر، عفونت می‌تواند به خون گسترش پیدا کند و باعث سپسیس (عفونت خون) شود که یک وضعیت تهدیدکننده زندگی است.

آبسه کلیه: در برخی موارد، عفونت می‌تواند منجر به تشکیل آبسه (تجمع چرک) در کلیه شود که ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

درمان خانگی سرماخوردگی کلیه

درمان‌های خانگی به تنهایی نمی‌توانند سرماخوردگی کلیه را درمان کنند، اما می‌توانند به تسکین علائم و بهبودی سریع‌تر کمک کنند. برخی از درمان‌های خانگی عبارتند از:

نوشیدن مایعات فراوان: آب، آبمیوه و چای‌های گیاهی به دفع باکتری‌ها از بدن کمک می‌کنند.

استراحت کافی: استراحت به بدن کمک می‌کند تا با عفونت مبارزه کند.

استفاده از کمپرس گرم: قرار دادن کمپرس گرم روی ناحیه دردناک می‌تواند به کاهش درد کمک کند.

مصرف مسکن‌های بدون نسخه: داروهایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن می‌توانند به کاهش درد و تب کمک کنند.

توجه: قبل از استفاده از هرگونه درمان خانگی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

تشخیص سرماخوردگی کلیه

پزشک معمولاً با بررسی علائم، سابقه پزشکی و انجام معاینه فیزیکی به تشخیص سرماخوردگی کلیه مشکوک می‌شود. برای تأیید تشخیص، ممکن است آزمایش‌های زیر را تجویز کند:

آزمایش ادرار: برای بررسی وجود باکتری، خون یا چرک در ادرار

کشت ادرار: برای شناسایی نوع باکتری عامل عفونت

آزمایش خون: برای بررسی عملکرد کلیه‌ها و علائم عفونت در خون

تصویربرداری: در برخی موارد، ممکن است از سونوگرافی یا سی تی اسکن برای بررسی کلیه‌ها و مجاری ادراری استفاده شود.

راههای پیشگیری از سرماخوردگی کلیه

نوشیدن مایعات فراوان: نوشیدن آب کافی به دفع باکتری‌ها از مجاری ادراری کمک می‌کند.

رعایت بهداشت: پس از استفاده از توالت، خود را از جلو به عقب بشویید تا از ورود باکتری‌ها به مجاری ادراری جلوگیری شود.

ادرار کردن به محض احساس نیاز: نگه داشتن ادرار می‌تواند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد.

درمان سریع عفونت‌های ادراری: در صورت ابتلا به عفونت ادراری، به سرعت به پزشک مراجعه کنید تا از گسترش عفونت به کلیه‌ها جلوگیری شود.

مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها طبق دستور پزشک: در صورت تجویز آنتی‌بیوتیک، حتماً دارو را طبق دستور پزشک و تا پایان دوره درمان مصرف کنید.

اجتناب از استفاده از محصولات بهداشتی معطر: این محصولات می‌توانند باعث تحریک مجاری ادراری شوند.

پوشیدن لباس زیر نخی و گشاد: این نوع لباس‌ها به تهویه هوا کمک می‌کنند و از رشد باکتری‌ها جلوگیری می‌کنند.