علائم گلوکوم

علائم گلوکوم + علت و درمان و راههای پیشگیری از آن در سایت پرشین زی . امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

گلوکوم یا آب سیاه، بیماری چشمی است که می‌تواند به عصب بینایی آسیب برساند و در صورت عدم درمان منجر به نابینایی شود. متأسفانه، گلوکوم در مراحل اولیه اغلب بدون علامت است و به همین دلیل به آن “دزد silencioso بینایی” می‌گویند. با این حال، با پیشرفت بیماری، علائمی مانند تاری دید، دیدن هاله‌های نور در اطراف چراغ‌ها، از دست دادن دید محیطی (دید جانبی)، درد چشم، قرمزی چشم، و حالت تهوع ممکن است ظاهر شوند. در نوع حاد گلوکوم، علائم به طور ناگهانی بروز می‌کنند و شامل درد شدید چشم، سردرد، حالت تهوع و استفراغ، تاری دید شدید و دیدن هاله‌های رنگی در اطراف چراغ‌ها می‌شوند. به دلیل این که گلوکوم در ابتدا بدون علامت است، معاینات منظم چشم پزشکی، به خصوص برای افراد بالای ۴۰ سال و کسانی که سابقه خانوادگی گلوکوم دارند، بسیار مهم است. تشخیص زودهنگام گلوکوم می‌تواند از آسیب جدی به عصب بینایی و از دست دادن بینایی جلوگیری کند.

آشنایی با گلوکوم

گلوکوم یا آب سیاه، یک بیماری چشمی است که عصب بینایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این عصب، مسئول انتقال اطلاعات بصری از چشم به مغز است. در گلوکوم، فشار داخل چشم افزایش می‌یابد و به عصب بینایی آسیب می‌رساند. این آسیب می‌تواند منجر به از دست دادن تدریجی بینایی و در نهایت نابینایی شود. گلوکوم انواع مختلفی دارد که شایع‌ترین آن‌ها گلوکوم با زاویه باز است که به آرامی و بدون علامت مشخصی پیشرفت می‌کند. نوع دیگر، گلوکوم با زاویه بسته است که به طور ناگهانی و با علائم شدید مانند درد چشم، سردرد و تاری دید بروز می‌کند. عوامل مختلفی مانند سابقه خانوادگی، سن بالا، نژاد آفریقایی-آمریکایی، دیابت، فشار خون بالا و نزدیک‌بینی می‌توانند خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش دهند. تشخیص زودهنگام گلوکوم از طریق معاینات منظم چشم پزشکی بسیار مهم است زیرا درمان به موقع می‌تواند از پیشرفت بیماری و از دست دادن بینایی جلوگیری کند.

علت گلوکوم

گلوکوم در اثر آسیب به عصب بینایی ایجاد می‌شود. این آسیب معمولا به دلیل افزایش فشار داخل چشم رخ می‌دهد. مایع زلالیه به طور مداوم در چشم تولید شده و از طریق مجاری خاصی از چشم خارج می‌شود. در گلوکوم، این مجاری به درستی کار نمی‌کنند و باعث تجمع مایع زلالیه و افزایش فشار داخل چشم می‌شوند. این فشار بالا به عصب بینایی آسیب می‌رساند. عوامل مختلفی می‌توانند در ایجاد گلوکوم نقش داشته باشند، از جمله:

سابقه خانوادگی: اگر افراد خانواده شما به گلوکوم مبتلا بوده‌اند، احتمال ابتلای شما نیز بیشتر است.

سن: با افزایش سن، خطر ابتلا به گلوکوم افزایش می‌یابد.

نژاد: افراد آفریقایی-آمریکایی بیشتر در معرض خطر ابتلا به گلوکوم هستند.

بیماری‌های زمینه‌ای: دیابت، فشار خون بالا و نزدیک‌بینی می‌توانند خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش دهند.

مصرف برخی داروها: مانند کورتیکواستروئیدها

ضربه به چشم: آسیب به چشم می‌تواند منجر به گلوکوم شود.

درمان گلوکوم

هدف از درمان گلوکوم، کاهش فشار داخل چشم و جلوگیری از آسیب بیشتر به عصب بینایی است. متأسفانه، آسیب‌های وارد شده به عصب بینایی قابل برگشت نیستند، اما درمان می‌تواند از پیشرفت بیماری و از دست دادن بیشتر بینایی جلوگیری کند. روش‌های مختلفی برای درمان گلوکوم وجود دارد که پزشک بر اساس شرایط شما بهترین گزینه را انتخاب می‌کند:

قطره‌های چشمی: رایج‌ترین روش درمان گلوکوم، استفاده از قطره‌های چشمی است که به کاهش تولید مایع زلالیه یا افزایش خروج آن از چشم کمک می‌کنند.

داروهای خوراکی: در برخی موارد، ممکن است پزشک داروهای خوراکی برای کاهش فشار داخل چشم تجویز کند.

لیزر درمانی: لیزر درمانی می‌تواند به بهبود خروج مایع زلالیه از چشم کمک کند.

جراحی: در صورت عدم موفقیت سایر روش‌های درمانی، ممکن است جراحی برای ایجاد مسیر جدیدی برای خروج مایع زلالیه از چشم انجام شود.

مهم است که به طور منظم به چشم پزشک مراجعه کنید و داروها را طبق دستور پزشک مصرف کنید.

عوارض گلوکوم

گلوکوم می‌تواند عوارض جدی برای بینایی ایجاد کند. مهمترین عارضه گلوکوم، از دست دادن تدریجی بینایی است که در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به نابینایی کامل شود. از دست دادن بینایی در گلوکوم معمولا از دید محیطی شروع می‌شود و به تدریج به سمت مرکز دید پیشرفت می‌کند. در مراحل اولیه، ممکن است فرد متوجه از دست دادن دید محیطی نشود، اما با پیشرفت بیماری، فعالیت‌های روزمره مانند رانندگی، خواندن و راه رفتن دشوار می‌شود. در نهایت، گلوکوم می‌تواند منجر به نابینایی کامل شود که تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد خواهد داشت. تشخیص زودهنگام و درمان به موقع گلوکوم می‌تواند از بروز این عوارض جلوگیری کند.

درمان خانگی گلوکوم

هیچ درمان خانگی برای گلوکوم وجود ندارد و درمان‌های خانگی نمی‌توانند جایگزین درمان‌های پزشکی شوند. با این حال، برخی روش‌ها می‌توانند به حفظ سلامت چشم و کاهش خطر پیشرفت گلوکوم کمک کنند:

رژیم غذایی سالم: مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و ماهی می‌تواند به سلامت چشم کمک کند.

ورزش منظم: ورزش می‌تواند به بهبود جریان خون در چشم و کاهش فشار داخل چشم کمک کند.

ترک سیگار: سیگار کشیدن می‌تواند خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش دهد.

کنترل بیماری‌های زمینه‌ای: کنترل بیماری‌هایی مانند دیابت و فشار خون بالا می‌تواند به کاهش خطر پیشرفت گلوکوم کمک کند.

استفاده از محافظ چشم: هنگام انجام فعالیت‌هایی که ممکن است به چشم آسیب برساند، مانند کار با ابزارهای برقی، از محافظ چشم استفاده کنید.

تشخیص گلوکوم

تشخیص گلوکوم با معاینه کامل چشم توسط چشم پزشک انجام می‌شود. در طول معاینه، چشم پزشک موارد زیر را بررسی می‌کند:

سنجش остроیت بینایی: برای بررسی میزان بینایی شما

معاینه دید محیطی: برای بررسی دید جانبی شما

اندازه‌گیری فشار داخل چشم: با استفاده از دستگاهی به نام تونومتر

معاینه عصب بینایی: با استفاده از افتالموسکوپ برای بررسی عصب بینایی و تشخیص هرگونه آسیب

بررسی زاویه چشم: با استفاده از گونیوسکوپی برای بررسی زاویه بین عنبیه و قرنیه

در صورت تشخیص گلوکوم، چشم پزشک درمان مناسب را برای شما شروع خواهد کرد.

راههای پیشگیری از گلوکوم

اگرچه نمی‌توان به طور کامل از گلوکوم جلوگیری کرد، اما با رعایت برخی نکات می‌توان خطر ابتلا به آن را کاهش داد:

معاینات منظم چشم پزشکی: معاینات منظم چشم پزشکی، به خصوص برای افراد بالای ۴۰ سال و کسانی که سابقه خانوادگی گلوکوم دارند، بسیار مهم است.

رژیم غذایی سالم: مصرف میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل می‌تواند به سلامت چشم کمک کند.

ورزش منظم: ورزش می‌تواند به بهبود جریان خون در چشم و کاهش فشار داخل چشم کمک کند.

ترک سیگار: سیگار کشیدن می‌تواند خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش دهد.

کنترل بیماری‌های زمینه‌ای: کنترل بیماری‌هایی مانند دیابت و فشار خون بالا می‌تواند به پیشگیری از گلوکوم کمک کند.