علائم التهاب ملتحمه

علائم التهاب ملتحمه + علت و درمان و راههای پیشگیری از آن در سایت پرشین زی. امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

التهاب ملتحمه یا همان قرمزی چشم، با علائم مختلفی خود را نشان می‌دهد که شدت و نوع آنها می‌تواند بسته به علت التهاب متفاوت باشد. از جمله شایع‌ترین علائم می‌توان به قرمزی چشم (ناشی از گشاد شدن عروق خونی در ملتحمه)، احساس سوزش و خارش در چشم، ترشحات آبکی یا چرکی (که می‌تواند باعث چسبندگی پلک‌ها در صبح شود)، تورم پلک‌ها، احساس وجود جسم خارجی در چشم، و حساسیت به نور اشاره کرد. در برخی موارد، ممکن است علائمی مانند تاری دید، اشک ریزش و درد نیز وجود داشته باشد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، مراجعه به پزشک متخصص ضروری است.

آشنایی با التهاب ملتحمه

التهاب ملتحمه یا کنژنکتیویت به التهاب یا عفونت غشای شفافی گفته می‌شود که سطح داخلی پلک‌ها و قسمت سفید چشم (صلبیه) را می‌پوشاند. این غشاء که ملتحمه نام دارد، حاوی عروق خونی فراوانی است و وظیفه آن مرطوب نگه داشتن چشم و محافظت از آن در برابر عوامل خارجی است. التهاب ملتحمه می‌تواند علل مختلفی داشته باشد، از جمله عفونت‌های ویروسی، باکتریایی، آلرژی‌ها، و محرک‌های محیطی مانند دود، گرد و غبار، و مواد شیمیایی. این عارضه معمولاً مسری بوده و می‌تواند به راحتی از طریق تماس با ترشحات چشم آلوده به دیگران منتقل شود.

علل التهاب ملتحمه

همانطور که گفته شد، التهاب ملتحمه می‌تواند علل مختلفی داشته باشد. عفونت‌های ویروسی، مانند آدنوویروس‌ها، شایع‌ترین علت التهاب ملتحمه هستند و معمولاً با علائمی مانند قرمزی، خارش، و ترشحات آبکی همراه هستند. عفونت‌های باکتریایی، مانند استافیلوکوک و استرپتوکوک، نیز می‌توانند باعث التهاب ملتحمه شوند و معمولاً با ترشحات چرکی و چسبندگی پلک‌ها همراه هستند. آلرژی‌ها، مانند آلرژی به گرد و غبار، گرده گیاهان، و مو حیوانات، نیز می‌توانند باعث التهاب ملتحمه شوند و معمولاً با خارش شدید، قرمزی، و اشک ریزش همراه هستند. علاوه بر این، عوامل محیطی مانند دود سیگار، آلودگی هوا، و مواد شیمیایی نیز می‌توانند باعث التهاب ملتحمه شوند.

درمان التهاب ملتحمه

درمان التهاب ملتحمه به علت آن بستگی دارد. در صورتی که علت التهاب عفونت باکتریایی باشد، معمولاً قطره‌های چشم آنتی‌بیوتیکی تجویز می‌شود. در صورتی که علت التهاب عفونت ویروسی باشد، معمولاً درمان خاصی وجود ندارد و علائم به طور خود به خود برطرف می‌شوند. در صورتی که علت التهاب آلرژی باشد، معمولاً قطره‌های چشم آنتی‌هیستامین و ضد التهاب تجویز می‌شود. در همه موارد، استفاده از کمپرس سرد و شستشوی چشم با آب سرد یا محلول سالین می‌تواند به تسکین علائم کمک کند. در صورتی که علائم شدید باشند یا به درمان پاسخ ندهند، مراجعه به پزشک متخصص ضروری است.

عوارض التهاب ملتحمه

در بیشتر موارد، التهاب ملتحمه عارضه جدی ایجاد نمی‌کند و با درمان مناسب به طور کامل بهبود می‌یابد. با این حال، در برخی موارد نادر، ممکن است عوارضی مانند زخم قرنیه، کاهش بینایی، و عفونت‌های شدید چشم رخ دهد. این عوارض بیشتر در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا به طور مکرر به التهاب ملتحمه مبتلا می‌شوند، رخ می‌دهد. همچنین، در صورتی که علت التهاب عفونت هرپس سیمپلکس باشد، ممکن است عوارض جدی تری مانند کراتیت هرپسی رخ دهد که می‌تواند باعث کاهش بینایی و حتی نابینایی شود.

درمان خانگی التهاب ملتحمه

در کنار درمان‌های پزشکی، برخی روش‌های خانگی نیز می‌توانند به تسکین علائم التهاب ملتحمه کمک کنند. استفاده از کمپرس سرد، شستشوی چشم با آب سرد یا محلول سالین، و استفاده از قطره‌های چشم محتوی مواد طبیعی مانند گلاب یا بابونه می‌تواند به کاهش قرمزی، خارش، و سوزش چشم کمک کند. همچنین، مصرف مایعات فراوان و رعایت بهداشت فردی، مانند شستن مکرر دست‌ها و عدم استفاده از لوازم آرایشی چشم مشترک، می‌تواند به پیشگیری از انتشار عفونت و بهبود سریع‌تر کمک کند.

تشخیص التهاب ملتحمه

تشخیص التهاب ملتحمه معمولاً با معاینه فیزیکی چشم توسط پزشک انجام می‌شود. پزشک با استفاده از یک لامپ کوچک به نام افتالموسکوپ به داخل چشم نگاه می‌کند و علائم التهاب، مانند قرمزی، تورم، و ترشحات را بررسی می‌کند. در برخی موارد، ممکن است پزشک نمونه‌ای از ترشحات چشم را برای بررسی میکروسکوپی و کشت به آزمایشگاه ارسال کند تا علت التهاب را مشخص کند. در صورتی که پزشک به علت آلرژیک مشکوک باشد، ممکن است آزمایش آلرژی نیز تجویز کند.

راههای پیشگیری از التهاب ملتحمه

رعایت بهداشت فردی، مهم‌ترین راه پیشگیری از التهاب ملتحمه است. شستن مکرر دست‌ها با آب و صابون، عدم تماس دست‌ها با چشم‌ها، و عدم استفاده از لوازم آرایشی چشم مشترک می‌تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به التهاب ملتحمه را کاهش دهد. همچنین، در صورتی که به آلرژی مبتلا هستید، سعی کنید از تماس با عوامل آلرژی‌زا، مانند گرد و غبار، گرده گیاهان، و مو حیوانات، خودداری کنید. در صورتی که از لنزهای تماسی استفاده می‌کنید، حتماً دستورالعمل‌های بهداشت و نگهداری لنزها را به دقت رعایت کنید و لنزها را به طور منظم تعویض کنید. در نهایت، در صورتی که به التهاب ملتحمه مبتلا شده‌اید، از تماس با دیگران خودداری کنید و لوازم شخصی خود را با دیگران به اشتراک نگذارید تا از انتشار عفونت جلوگیری کنید.