علائم عفونت کلیه

علائم عفونت کلیه + علت و درمان و راههای پیشگیری از آن در سایت پرشین زی. امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

عفونت کلیه یا پیلونفریت، نوعی عفونت دستگاه ادراری است که از مثانه به یک یا هر دو کلیه سرایت می‌کند. این عفونت می‌تواند باعث آسیب به کلیه‌ها و سایر عوارض جدی شود. علائم عفونت کلیه اغلب به سرعت ظاهر می‌شوند و شامل تب، لرز، درد در پهلو، پشت یا کشاله ران، تکرر ادرار، سوزش ادرار، ادرار کدر یا بدبو، وجود خون در ادرار، تهوع و استفراغ می‌شود. در برخی موارد، علائم ممکن است خفیف‌تر باشند و با عفونت مثانه اشتباه گرفته شوند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان سریع ضروری است.

آشنایی با عفونت کلیه

عفونت کلیه یک بیماری جدی است که در اثر ورود باکتری‌ها به کلیه‌ها، معمولا از طریق مجاری ادراری، ایجاد می‌شود. این باکتری‌ها می‌توانند از طریق مجرای ادرار به مثانه و سپس از طریق حالب به کلیه‌ها برسند. عفونت کلیه می‌تواند یک یا هر دو کلیه را درگیر کند و در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به آسیب دائمی کلیه، سپسیس (عفونت خون) و سایر عوارض جدی شود. عفونت کلیه در زنان شایع‌تر از مردان است و عواملی مانند دیابت، بارداری، سنگ کلیه و سیستم ایمنی ضعیف می‌توانند خطر ابتلا به این عفونت را افزایش دهند.

علل عفونت کلیه

شایع‌ترین علت عفونت کلیه، باکتری‌هایی هستند که از طریق مجرای ادرار وارد بدن می‌شوند و به مثانه و سپس به کلیه‌ها می‌رسند. باکتری اشرشیا کولی (E. coli) که به طور معمول در روده یافت می‌شود، مسئول اکثر عفونت‌های کلیه است. عوامل دیگری که می‌توانند خطر ابتلا به عفونت کلیه را افزایش دهند عبارتند از:

جنس مونث: به دلیل کوتاه‌تر بودن مجرای ادرار در زنان، باکتری‌ها راحت‌تر می‌توانند به مثانه برسند.

انسداد مجاری ادراری: سنگ کلیه، بزرگ شدن پروستات یا تومورها می‌توانند جریان ادرار را مسدود کرده و باعث تجمع باکتری‌ها شوند.

سیستم ایمنی ضعیف: دیابت، HIV/AIDS و مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی می‌توانند بدن را در برابر عفونت‌ها آسیب پذیرتر کنند.

استفاده از کاتتر ادراری: کاتترها می‌توانند راهی برای ورود باکتری‌ها به مثانه فراهم کنند.

ریفلاکس مثانه به حالب: در این وضعیت، ادرار از مثانه به حالب و کلیه‌ها برمی‌گردد.

بارداری: تغییرات هورمونی و فیزیکی در دوران بارداری می‌توانند خطر ابتلا به عفونت کلیه را افزایش دهند.

درمان عفونت کلیه

درمان عفونت کلیه معمولاً شامل آنتی بیوتیک‌ها برای از بین بردن باکتری‌های عامل عفونت است. نوع آنتی بیوتیک تجویز شده به نوع باکتری و شدت عفونت بستگی دارد. ممکن است پزشک برای تعیین نوع باکتری عامل عفونت، کشت ادرار تجویز کند. علاوه بر آنتی بیوتیک‌ها، ممکن است داروهای مسکن برای کاهش درد و تب نیز تجویز شود. در موارد شدید عفونت کلیه، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و دریافت آنتی بیوتیک‌های وریدی باشد. نوشیدن مقدار زیادی مایعات برای کمک به دفع باکتری‌ها از بدن نیز بسیار مهم است.

عوارض عفونت کلیه

در صورت عدم درمان، عفونت کلیه می‌تواند منجر به عوارض جدی شود، از جمله:

سپسیس: عفونت خون که می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.

آسیب دائمی کلیه: عفونت مکرر یا شدید کلیه می‌تواند منجر به نارسایی کلیه شود.

عفونت در دوران بارداری: عفونت کلیه در دوران بارداری می‌تواند منجر به زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد نوزاد شود.

آبسه کلیه: تجمع چرک در کلیه که ممکن است نیاز به جراحی یا تخلیه داشته باشد.

درمان خانگی عفونت کلیه

درمان خانگی به تنهایی نمی‌تواند عفونت کلیه را درمان کند، اما می‌تواند به تسکین علائم و حمایت از درمان پزشکی کمک کند. برخی از روش‌های درمان خانگی عبارتند از:

نوشیدن مایعات فراوان: آب، آب میوه و چای گیاهی می‌توانند به دفع باکتری‌ها از بدن کمک کنند.

استراحت کافی: استراحت به بدن کمک می‌کند تا با عفونت مبارزه کند.

استفاده از کمپرس گرم: قرار دادن کمپرس گرم روی پهلو یا پشت می‌تواند به کاهش درد کمک کند.

مصرف مسکن‌های بدون نسخه: استامینوفن یا ایبوپروفن می‌توانند به کاهش تب و درد کمک کنند.

مصرف زغال اخته: زغال اخته می‌تواند به جلوگیری از چسبیدن باکتری‌ها به دیواره مجاری ادراری کمک کند.

توجه: در صورت مشاهده علائم عفونت کلیه، مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان ضروری است. درمان خانگی نباید جایگزین درمان پزشکی شود.

تشخیص عفونت کلیه

پزشک معمولاً با بررسی علائم، سابقه پزشکی و انجام معاینه فیزیکی به تشخیص عفونت کلیه می‌پردازد. برای تأیید تشخیص و تعیین نوع باکتری عامل عفونت، ممکن است آزمایشات زیر تجویز شوند:

آزمایش ادرار: برای بررسی وجود باکتری، گلبول‌های سفید و خون در ادرار.

کشت ادرار: برای شناسایی نوع باکتری عامل عفونت و تعیین آنتی بیوتیک مناسب.

آزمایش خون: برای بررسی علائم التهاب و عفونت در بدن.

تصویربرداری: در برخی موارد، ممکن است پزشک برای بررسی کلیه‌ها و مجاری ادراری، سونوگرافی، سی تی اسکن یا MRI تجویز کند.

راههای پیشگیری از عفونت کلیه

نوشیدن مایعات فراوان: نوشیدن مقدار زیادی آب به دفع باکتری‌ها از مجاری ادراری کمک می‌کند.

ادرار کردن بعد از رابطه جنسی: این کار به دفع باکتری‌هایی که ممکن است در طول رابطه جنسی وارد مجرای ادرار شده باشند، کمک می‌کند.

رعایت بهداشت: پاک کردن صحیح ناحیه تناسلی از جلو به عقب بعد از ادرار یا مدفوع به جلوگیری از ورود باکتری‌ها به مجرای ادرار کمک می‌کند.

اجتناب از استفاده از محصولات بهداشتی معطر: این محصولات می‌توانند مجرای ادرار را تحریک کنند.

درمان سریع عفونت‌های مثانه: عفونت‌های درمان نشده مثانه می‌توانند به کلیه‌ها سرایت کنند.

کنترل دیابت: کنترل قند خون به تقویت سیستم ایمنی و کاهش خطر عفونت کمک می‌کند.

ترک سیگار: سیگار کشیدن می‌تواند خطر ابتلا به عفونت کلیه را افزایش دهد.