علائم میگرن عصبی

علائم میگرن عصبی + علت و درمان و راههای پیشگیری از آن در سایت پرشین زی. امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

میگرن عصبی نوعی سردرد شدید است که با علائم عصبی خاصی همراه می‌شود. این علائم معمولاً قبل یا همزمان با سردرد ظاهر می‌شوند و می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

اختلالات بینایی: فرد ممکن است دچار تاری دید، دیدن نقاط نورانی، خطوط زیگزاگی یا جرقه‌های نورانی شود. این اختلالات معمولاً در هر دو چشم ایجاد می‌شوند و ممکن است قبل از شروع سردرد یا همزمان با آن رخ دهند.

گزگز و مورمور شدن: احساس سوزن سوزن شدن یا بی‌حسی در دست‌ها، پاها یا صورت نیز از علائم شایع میگرن عصبی است. این حالت ممکن است از یک نقطه شروع شده و به تدریج به سایر نقاط بدن گسترش یابد.

ضعف عضلانی: در برخی موارد، فرد ممکن است دچار ضعف در عضلات صورت، بازوها یا پاها شود. این ضعف معمولاً موقتی است و پس از پایان سردرد بهبود می‌یابد.

اختلال در تکلم: فرد ممکن است در پیدا کردن کلمات مناسب یا بیان جملات کامل دچار مشکل شود.

سرگیجه و عدم تعادل: احساس گیجی، منگی یا عدم تعادل نیز می‌تواند از علائم میگرن عصبی باشد.

حساسیت به نور و صدا: مانند سایر انواع میگرن، فرد مبتلا به میگرن عصبی نیز ممکن است به نور و صدا حساسیت بیشتری داشته باشد.

تهوع و استفراغ: حالت تهوع و استفراغ نیز از علائم شایع میگرن عصبی هستند.

علاوه بر این علائم عصبی، فرد ممکن است علائم معمول میگرن مانند سردرد ضربان‌دار، معمولاً در یک طرف سر، حساسیت به نور و صدا، تهوع و استفراغ را نیز تجربه کند.

آشنایی با میگرن عصبی

میگرن عصبی یا میگرن با اورا، نوعی سردرد میگرنی است که با علائم عصبی موقتی همراه است. این علائم معمولاً قبل از شروع سردرد یا همزمان با آن ظاهر می‌شوند و می‌توانند شامل اختلالات بینایی، گزگز و مورمور شدن، ضعف عضلانی، اختلال در تکلم و سرگیجه باشند. میگرن عصبی حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از کل موارد میگرن را تشکیل می‌دهد و بیشتر در زنان دیده می‌شود.

علت دقیق میگرن عصبی هنوز مشخص نیست، اما تصور می‌شود که تغییرات در فعالیت الکتریکی مغز در ایجاد آن نقش داشته باشد. این تغییرات می‌توانند باعث انقباض و گشاد شدن رگ‌های خونی در مغز شده و منجر به ایجاد علائم میگرن شوند.

عوامل مختلفی می‌توانند در بروز میگرن عصبی نقش داشته باشند، از جمله:

ژنتیک: سابقه خانوادگی میگرن

محیط: عواملی مانند استرس، کمبود خواب، تغییرات هورمونی، مصرف برخی مواد غذایی و قرار گرفتن در معرض نورهای شدید

سبک زندگی: عاداتی مانند سیگار کشیدن و مصرف الکل

تشخیص میگرن عصبی بر اساس علائم بالینی و معاینه فیزیکی انجام می‌شود. در برخی موارد، ممکن است پزشک برای رد سایر بیماری‌ها، آزمایش‌های تصویربرداری مانند MRI را تجویز کند.

علل میگرن عصبی

اگرچه علت دقیق میگرن عصبی هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما محققان معتقدند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و عصبی در ایجاد آن نقش دارند.

عوامل ژنتیکی: میگرن عصبی اغلب در خانواده‌ها دیده می‌شود، که نشان دهنده نقش ژنتیک در این بیماری است. محققان چندین ژن را شناسایی کرده‌اند که ممکن است در افزایش خطر ابتلا به میگرن عصبی نقش داشته باشند.

فعالیت الکتریکی غیرطبیعی مغز: تصور می‌شود که تغییرات در فعالیت الکتریکی مغز، به ویژه در قشر مغز، باعث ایجاد اورا و سردرد در میگرن عصبی می‌شود. این تغییرات می‌توانند منجر به آزاد شدن مواد شیمیایی التهابی در مغز شده و باعث گشاد شدن رگ‌های خونی و تحریک اعصاب شوند.

عوامل محیطی: عوامل مختلفی می‌توانند باعث تحریک میگرن عصبی در افراد مستعد شوند. این عوامل شامل استرس، کمبود خواب، تغییرات هورمونی (مانند دوران قاعدگی)، مصرف برخی مواد غذایی (مانند شکلات، پنیر و الکل)، نورهای شدید، صداهای بلند و بوهای تند هستند.

درمان میگرن عصبی

درمان میگرن عصبی شامل دو رویکرد اصلی است:

کنترل علائم: هدف از این رویکرد، کاهش شدت و مدت زمان سردرد و اورا است. داروهای مختلفی برای کنترل علائم میگرن عصبی استفاده می‌شوند، از جمله:

مسکن‌ها: مانند استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن برای کاهش درد خفیف تا متوسط

تریپتان‌ها: مانند سوماتریپتان و ریزاتریپتان برای درمان سردردهای متوسط تا شدید

داروهای ضد تهوع: مانند متوکلوپرامید و پروکلرپرازین برای کاهش تهوع و استفراغ

داروهای پیشگیری کننده: مانند بتابلوکرها، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج برای کاهش تعداد و شدت حملات میگرن

پیشگیری از حملات: هدف از این رویکرد، کاهش تعداد و شدت حملات میگرن در آینده است. روش‌های مختلفی برای پیشگیری از حملات میگرن عصبی وجود دارد، از جمله:

شناسایی و اجتناب از عوامل محرک: مانند استرس، کمبود خواب، غذاهای محرک و نورهای شدید

تغییر سبک زندگی: مانند خواب کافی، ورزش منظم، تغذیه سالم و مدیریت استرس

مصرف داروهای پیشگیری کننده: مانند بتابلوکرها، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج

روش‌های غیردارویی: مانند طب سوزنی، بیوفیدبک و مدیتیشن

عوارض میگرن عصبی

اگرچه میگرن عصبی معمولاً یک بیماری خطرناک نیست، اما در برخی موارد می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند. این عوارض شامل:

سکته مغزی: در موارد نادر، میگرن عصبی می‌تواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد. این خطر در افراد سیگاری، افراد مبتلا به فشار خون بالا و زنان مصرف کننده قرص‌های ضدبارداری بیشتر است.

آسیب دائمی مغز: حملات مکرر میگرن عصبی می‌تواند در طولانی مدت باعث آسیب به بافت مغز شود.

کاهش کیفیت زندگی: سردردهای مکرر و ناتوان کننده میگرن عصبی می‌تواند تأثیر منفی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد و باعث اختلال در کار، تحصیل و روابط اجتماعی شود.

افسردگی و اضطراب: افراد مبتلا به میگرن عصبی بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی و اضطراب هستند.

درمان خانگی میگرن عصبی

علاوه بر درمان‌های دارویی، برخی روش‌های خانگی نیز می‌توانند به کاهش علائم میگرن عصبی کمک کنند:

استراحت در یک اتاق تاریک و ساکت: هنگام شروع سردرد، استراحت در یک اتاق تاریک و ساکت می‌تواند به کاهش شدت علائم کمک کند.

کمپرس سرد: قرار دادن کمپرس سرد یا کیسه یخ روی پیشانی یا شقیقه‌ها می‌تواند درد را تسکین دهد.

نوشیدن مایعات کافی: کم آبی بدن می‌تواند باعث تشدید سردرد شود. بنابراین، نوشیدن مایعات کافی، به خصوص آب، مهم است.

مصرف زنجبیل: زنجبیل دارای خواص ضد التهابی است و می‌تواند به کاهش شدت تهوع و استفراغ کمک کند. می‌توانید زنجبیل تازه را به چای یا غذا اضافه کنید یا از مکمل‌های زنجبیل استفاده کنید.

ماساژ: ماساژ شقیقه‌ها، گردن و شانه‌ها می‌تواند به کاهش تنش عضلانی و تسکین سردرد کمک کند.

طب سوزنی: طب سوزنی می‌تواند در کاهش تعداد و شدت حملات میگرن موثر باشد.

یوگا و مدیتیشن: تمرینات آرامش بخش مانند یوگا و مدیتیشن می‌تواند به کاهش استرس و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به میگرن عصبی کمک کند.

تشخیص میگرن عصبی

تشخیص میگرن عصبی معمولاً بر اساس شرح حال بیمار، علائم بالینی و معاینه فیزیکی انجام می‌شود. پزشک در مورد سابقه سردرد، علائم اورا و عوامل محرک سوال خواهد کرد. معاینه فیزیکی شامل بررسی عملکرد عصبی و رد سایر علل احتمالی سردرد است.

در برخی موارد، ممکن است پزشک برای رد سایر بیماری‌ها، آزمایش‌های تصویربرداری مانند MRI را تجویز کند. این آزمایش‌ها می‌توانند به تشخیص تومورهای مغزی، سکته مغزی و سایر بیماری‌هایی که می‌توانند علائمی مشابه میگرن عصبی ایجاد کنند، کمک کنند.

معیارهای تشخیصی میگرن عصبی عبارتند از:

حداقل دو حمله با اورا

اورا شامل حداقل یک علامت عصبی کاملاً برگشت پذیر، مانند اختلالات بینایی، گزگز و مورمور شدن، ضعف عضلانی، اختلال در تکلم یا سرگیجه

هر علامت اورا به تدریج در عرض ۵ دقیقه یا بیشتر ایجاد می‌شود و حداقل ۵ دقیقه طول می‌کشد

سردرد معمولاً در عرض ۶۰ دقیقه پس از شروع اورا شروع می‌شود، اما ممکن است قبل یا همزمان با اورا نیز رخ دهد

سردرد با ویژگی‌های میگرن، مانند درد ضربان‌دار، معمولاً در یک طرف سر، حساسیت به نور و صدا، تهوع و استفراغ

علائم با سایر بیماری‌ها قابل توجیه نیستند

راههای پیشگیری از میگرن عصبی

اگرچه نمی‌توان به طور کامل از میگرن عصبی پیشگیری کرد، اما با رعایت برخی نکات می‌توان تعداد و شدت حملات را کاهش داد:

شناسایی و اجتناب از عوامل محرک: یک دفترچه یادداشت روزانه داشته باشید و هر بار که دچار سردرد می‌شوید، عوامل محرک احتمالی مانند غذاها، نوشیدنی‌ها، فعالیت‌ها، استرس و تغییرات آب و هوایی را یادداشت کنید. با شناسایی عوامل محرک، می‌توانید از آنها اجتناب کنید.

رژیم غذایی سالم: وعده‌های غذایی را به طور منظم مصرف کنید و از حذف وعده‌های غذایی خودداری کنید. از مصرف غذاهای محرک مانند شکلات، پنیر کهنه، الکل و غذاهای حاوی نیترات و گلوتامات اجتناب کنید.

خواب کافی: هر شب ۷ تا ۸ ساعت بخوابید و سعی کنید برنامه خواب منظمی داشته باشید.

مدیریت استرس: از تکنیک‌های مدیریت استرس مانند یوگا، مدیتیشن و تنفس عمیق استفاده کنید.

ورزش منظم: ورزش منظم می‌تواند به کاهش استرس و بهبود سلامت عمومی کمک کند.

مصرف داروهای پیشگیری کننده: در صورتی که حملات میگرن مکرر و شدید باشند، پزشک ممکن است داروهای پیشگیری کننده مانند بتابلوکرها، داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد تشنج را تجویز کند.

هیدراتاسیون: مایعات کافی بنوشید، به خصوص آب.

مصرف مکمل‌های غذایی: برخی مکمل‌های غذایی مانند منیزیم، کوآنزیم Q10 و ویتامین B2 ممکن است در پیشگیری از میگرن عصبی موثر باشند. با این حال، قبل از مصرف هر گونه مکمل غذایی با پزشک خود مشورت کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به طور قابل توجهی تعداد و شدت حملات میگرن عصبی را کاهش دهید و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشید.