علائم تنگی کانال نخاعی

علائم تنگی کانال نخاعی + علت و درمان و راههای پیشگیری از آن در سایت پرشین زی . امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

تنگی کانال نخاعی می‌تواند علائم متنوعی را در فرد ایجاد کند که شدت و نوع آنها به محل تنگی و میزان فشار بر روی نخاع و ریشه‌های عصبی بستگی دارد. در برخی موارد، افراد هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند، در حالی که در موارد شدید، علائم می‌تواند ناتوان‌کننده باشد. شایع‌ترین علائم تنگی کانال نخاعی در ناحیه کمر شامل درد، ضعف، بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن در پاها، باسن و کمر است. این علائم اغلب هنگام راه رفتن یا ایستادن طولانی مدت تشدید می‌شوند و با خم شدن به جلو یا نشستن بهبود می‌یابند. در برخی موارد، تنگی کانال نخاعی می‌تواند منجر به مشکل در کنترل مثانه یا روده، اختلال در عملکرد جنسی و در موارد شدید، فلج شود. علائم تنگی کانال نخاعی در ناحیه گردن شامل درد، ضعف، بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن در گردن، شانه‌ها، بازوها و دست‌ها است. همچنین ممکن است سردرد، سرگیجه و مشکلات تعادل نیز بروز کند.

آشنایی با تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی به وضعیتی گفته می‌شود که در آن فضای داخل کانال نخاعی تنگ شده و به نخاع و ریشه‌های عصبی فشار وارد می‌کند. کانال نخاعی تونلی است که از داخل ستون فقرات عبور کرده و نخاع و ریشه‌های عصبی را در بر می‌گیرد. این عارضه می‌تواند در هر قسمتی از ستون فقرات رخ دهد، اما بیشتر در ناحیه کمر (ستون فقرات کمری) و گردن (ستون فقرات گردنی) شایع است. تنگی کانال نخاعی معمولاً به دلیل تغییرات مرتبط با افزایش سن در ستون فقرات مانند آرتروز، بیرون زدگی دیسک، رشد بیش از حد استخوان و ضخیم شدن رباط‌ها ایجاد می‌شود.

علل تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی می‌تواند علل مختلفی داشته باشد، اما اغلب در اثر تغییرات دژنراتیو ستون فقرات که با افزایش سن رخ می‌دهد، ایجاد می‌شود. برخی از علل شایع تنگی کانال نخاعی عبارتند از:

آرتروز: آرتروز می‌تواند باعث تخریب غضروف مفاصل و رشد بیش از حد استخوان در ستون فقرات شود که به نوبه خود فضای کانال نخاعی را تنگ می‌کند.

بیرون زدگی دیسک: دیسک‌های بین مهره‌ای می‌توانند بیرون زده و به نخاع و ریشه‌های عصبی فشار وارد کنند.

ضخیم شدن رباط‌ها: رباط‌های اطراف ستون فقرات ممکن است با گذشت زمان ضخیم شده و به کانال نخاعی فشار وارد کنند.

تومورهای ستون فقرات: در موارد نادر، تومورهای ستون فقرات می‌توانند باعث تنگی کانال نخاعی شوند.

ناهنجاری‌های مادرزادی: برخی افراد با کانال نخاعی باریک متولد می‌شوند.

آسیب‌های ستون فقرات: شکستگی یا دررفتگی مهره‌ها می‌تواند باعث تنگی کانال نخاعی شود.

اسکولیوز: انحنای غیرطبیعی ستون فقرات می‌تواند فضای کانال نخاعی را تنگ کند.

درمان تنگی کانال نخاعی

درمان تنگی کانال نخاعی به شدت علائم و علت زمینه‌ای آن بستگی دارد. در موارد خفیف، درمان‌های غیرجراحی مانند داروهای ضد التهاب، فیزیوتراپی، تزریق استروئید و کاهش وزن ممکن است برای کنترل علائم کافی باشد. در موارد شدیدتر که علائم با درمان‌های غیرجراحی بهبود نمی‌یابند یا اختلال در عملکرد مثانه یا روده وجود دارد، ممکن است جراحی لازم باشد. هدف از جراحی برداشتن فشار از روی نخاع و ریشه‌های عصبی و افزایش فضای کانال نخاعی است. روش‌های مختلفی برای جراحی تنگی کانال نخاعی وجود دارد، از جمله لامینکتومی، لامینوپلاستی و فیوژن مهره‌ها.

عوارض تنگی کانال نخاعی

در صورت عدم درمان، تنگی کانال نخاعی می‌تواند منجر به عوارض جدی شود، از جمله:

درد مزمن: تنگی کانال نخاعی می‌تواند باعث درد شدید و ناتوان‌کننده در کمر، پاها یا گردن شود.

ضعف عضلانی: فشار بر روی ریشه‌های عصبی می‌تواند باعث ضعف در پاها یا دست‌ها شود.

بی‌حسی و سوزن سوزن شدن: تنگی کانال نخاعی می‌تواند باعث بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در پاها یا دست‌ها شود.

اختلال در عملکرد مثانه یا روده: در موارد شدید، تنگی کانال نخاعی می‌تواند باعث بی‌اختیاری یا یبوست شود.

اختلال در عملکرد جنسی: تنگی کانال نخاعی می‌تواند باعث اختلال نعوظ در مردان شود.

فلج: در موارد بسیار نادر، تنگی کانال نخاعی می‌تواند منجر به فلج شود.

درمان خانگی تنگی کانال نخاعی

در حالی که درمان خانگی نمی‌تواند تنگی کانال نخاعی را به طور کامل درمان کند، اما می‌تواند به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. برخی از روش‌های درمان خانگی عبارتند از:

استراحت: استراحت کافی به کاهش التهاب و درد کمک می‌کند.

استفاده از کمپرس سرد و گرم: کمپرس سرد به کاهش التهاب و کمپرس گرم به شل شدن عضلات کمک می‌کند.

ورزش: ورزش‌های ملایم مانند پیاده‌روی، شنا و یوگا می‌توانند به تقویت عضلات و بهبود انعطاف‌پذیری کمک کنند.

کنترل وزن: کاهش وزن به کاهش فشار بر روی ستون فقرات کمک می‌کند.

تغذیه سالم: مصرف غذاهای سالم و مکمل‌های غذایی می‌تواند به تقویت استخوان‌ها و غضروف‌ها کمک کند.

اصلاح وضعیت بدن: حفظ وضعیت بدن صحیح هنگام نشستن، ایستادن و خوابیدن به کاهش فشار بر روی ستون فقرات کمک می‌کند.

تشخیص تنگی کانال نخاعی

تشخیص تنگی کانال نخاعی با بررسی سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی آغاز می‌شود. پزشک ممکن است برای تایید تشخیص و بررسی شدت تنگی از روش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی تی اسکن و ام آر آی استفاده کند. همچنین ممکن است آزمایش‌های عصبی مانند الکترومیوگرافی (EMG) و مطالعات هدایت عصبی (NCS) برای ارزیابی عملکرد اعصاب انجام شود.

راههای پیشگیری از تنگی کانال نخاعی

در حالی که نمی‌توان به طور کامل از تنگی کانال نخاعی جلوگیری کرد، اما می‌توان با رعایت برخی نکات خطر ابتلا به آن را کاهش داد. برخی از راههای پیشگیری از تنگی کانال نخاعی عبارتند از:

حفظ وزن سالم: چاقی می‌تواند فشار اضافی بر روی ستون فقرات وارد کند.

ورزش منظم: ورزش به تقویت عضلات و بهبود انعطاف‌پذیری ستون فقرات کمک می‌کند.

حفظ وضعیت بدن صحیح: حفظ وضعیت بدن صحیح هنگام نشستن، ایستادن و خوابیدن به کاهش فشار بر روی ستون فقرات کمک می‌کند.

اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین: بلند کردن اجسام سنگین به روش صحیح می‌تواند به کاهش خطر آسیب به ستون فقرات کمک کند.

ترک سیگار: سیگار کشیدن می‌تواند به تخریب دیسک‌های بین مهره‌ای و افزایش خطر تنگی کانال نخاعی کمک کند.