عوارض مخملک

عوارض مخملک + تشخیص و راههای پیشگیری و درمان در سایت پرشین زی . امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

مخملک یک بیماری عفونی باکتریایی است که بیشتر در کودکان شایع است. این بیماری توسط باکتری استرپتوکوک گروه A ایجاد می‌شود و با علائمی مانند تب بالا، گلودرد، بثورات پوستی قرمز رنگ و زبان توت فرنگی شناخته می‌شود. مخملک معمولاً از طریق تماس با قطرات تنفسی فرد آلوده (مثلاً هنگام سرفه یا عطسه) منتقل می‌شود. اگرچه مخملک در گذشته یک بیماری جدی و خطرناک محسوب می‌شد، اما امروزه با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها قابل درمان است و عوارض جدی آن به ندرت دیده می‌شود. با این حال، تشخیص و درمان به موقع مخملک برای جلوگیری از عوارض احتمالی و شیوع بیماری بسیار مهم است.

عوارض مخملک

اگرچه مخملک با درمان مناسب به طور کامل بهبود می‌یابد، اما در صورت عدم درمان یا درمان ناقص، می‌تواند عوارضی را به دنبال داشته باشد. این عوارض شامل تب روماتیسمی (التهاب قلب، مفاصل، مغز و پوست)، گلومرولونفریت (التهاب کلیه)، عفونت گوش میانی، سینوزیت، پنومونی و عفونت‌های پوستی می‌شود. تب روماتیسمی می‌تواند به دریچه‌های قلب آسیب برساند و در دراز مدت منجر به مشکلات قلبی شود. به همین دلیل، تشخیص زودهنگام و درمان کامل مخملک برای جلوگیری از این عوارض بسیار مهم است.

علائم مخملک

علائم مخملک معمولاً ۱ تا ۴ روز پس از قرار گرفتن در معرض باکتری ظاهر می‌شوند. این علائم شامل تب ناگهانی (اغلب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد)، گلودرد شدید، سردرد، تهوع و استفراغ، تورم غدد لنفاوی گردن، بثورات پوستی قرمز رنگ (شبیه آفتاب سوختگی) که با لمس زبر به نظر می‌رسد و معمولاً از گردن و سینه شروع شده و به سایر نقاط بدن گسترش می‌یابد، و زبان توت فرنگی (زبان قرمز و متورم با برجستگی‌های کوچک) می‌شود.

درمان مخملک

درمان اصلی مخملک، آنتی‌بیوتیک است. معمولاً پنی‌سیلین یا آموکسی‌سیلین به مدت ۱۰ روز تجویز می‌شود. در صورت حساسیت به پنی‌سیلین، از آنتی‌بیوتیک‌های دیگری مانند اریترومایسین یا کلاریترومایسین استفاده می‌شود. مصرف کامل دوره آنتی‌بیوتیک، حتی در صورت بهبود علائم، برای جلوگیری از عوارض مخملک بسیار مهم است. علاوه بر آنتی‌بیوتیک، استراحت کافی، مصرف مایعات فراوان و استفاده از داروهای مسکن مانند استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش تب و درد نیز توصیه می‌شود.

علت مخملک

همانطور که قبلاً ذکر شد، علت مخملک باکتری استرپتوکوک گروه A است. این باکتری از طریق قطرات تنفسی فرد آلوده هنگام سرفه، عطسه یا صحبت کردن پخش می‌شود. همچنین، تماس با وسایل آلوده مانند لیوان، بشقاب، اسباب بازی و حوله نیز می‌تواند باعث انتقال بیماری شود.

درمان خانگی مخملک

در کنار درمان آنتی‌بیوتیکی، برخی روش‌های خانگی می‌توانند به بهبود علائم مخملک کمک کنند. این روش‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

استراحت کافی: استراحت به سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند تا با عفونت مبارزه کند.

مصرف مایعات فراوان: مایعات به جلوگیری از کم آبی بدن و کاهش گلودرد کمک می‌کنند. آب، آبمیوه، سوپ و چای گزینه‌های مناسبی هستند.

غرغره کردن با آب نمک: غرغره کردن با آب نمک گرم می‌تواند به کاهش گلودرد کمک کند. برای تهیه محلول، نصف قاشق چایخوری نمک را در یک لیوان آب گرم حل کنید.

استفاده از دستگاه بخور: استفاده از دستگاه بخور یا دوش آب گرم می‌تواند به مرطوب کردن گلو و کاهش سرفه کمک کند.

مصرف غذاهای نرم و خنک: غذاهای نرم مانند سوپ، پوره سیب زمینی و ماست راحت‌تر بلعیده می‌شوند و گلودرد را تشدید نمی‌کنند.

اجتناب از محرک‌ها: دود سیگار، آلودگی هوا و مواد شیمیایی می‌توانند گلودرد را بدتر کنند.

تشخیص مخملک

تشخیص مخملک معمولاً بر اساس علائم بالینی مانند تب، گلودرد، بثورات پوستی و زبان توت فرنگی انجام می‌شود. پزشک ممکن است برای تأیید تشخیص، آزمایش کشت گلو یا آزمایش سریع استرپتوکوک را تجویز کند. در آزمایش کشت گلو، نمونه‌ای از ترشحات گلو گرفته شده و در آزمایشگاه بررسی می‌شود. آزمایش سریع استرپتوکوک نیز یک آزمایش سریع است که می‌تواند وجود باکتری استرپتوکوک گروه A را در گلو تشخیص دهد.

راههای پیشگیری از مخملک

برای پیشگیری از ابتلا به مخملک و جلوگیری از شیوع آن، رعایت نکات بهداشتی زیر بسیار مهم است:

شستن مرتب دست‌ها: دست‌ها را به طور مرتب با آب و صابون به مدت حداقل ۲۰ ثانیه بشویید، مخصوصاً بعد از سرفه، عطسه یا دست زدن به بینی.

پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه: هنگام سرفه یا عطسه، دهان و بینی خود را با دستمال یا آرنج خود بپوشانید.

عدم استفاده مشترک از وسایل شخصی: از وسایل شخصی مانند لیوان، بشقاب، قاشق، چنگال، حوله و مسواک به صورت مشترک استفاده نکنید.

اجتناب از تماس نزدیک با افراد بیمار: در صورت ابتلا به مخملک، از تماس نزدیک با دیگران خودداری کنید و در خانه بمانید تا زمانی که دوره درمان شما کامل شود و پزشک به شما اجازه دهد به مدرسه یا محل کار خود بازگردید.

تقویت سیستم ایمنی بدن: با تغذیه سالم، خواب کافی و ورزش منظم، سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کنید.