عوارض عفونت مثانه

عوارض عفونت مثانه + تشخیص و راههای پیشگیری و درمان آن در سایت پرشین زی. امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

عفونت مثانه یا سیستیت، به التهاب دیواره مثانه گفته می‌شود که معمولاً در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می‌شود. این بیماری یکی از شایع‌ترین انواع عفونت‌های ادراری است که بیشتر در زنان رخ می‌دهد. مجرای ادرار در زنان کوتاه‌تر از مردان است و این امر باعث می‌شود باکتری‌ها راحت‌تر به مثانه برسند و عفونت ایجاد کنند. عفونت مثانه می‌تواند دردناک و آزاردهنده باشد، اما معمولاً با درمان مناسب به‌سرعت بهبود می‌یابد. با این حال، در صورت عدم درمان به‌موقع، عفونت می‌تواند به کلیه‌ها سرایت کند و مشکلات جدی‌تری ایجاد کند.

عوارض عفونت مثانه

اگر عفونت مثانه درمان نشود، می‌تواند عوارض جدی به دنبال داشته باشد. یکی از مهم‌ترین عوارض، عفونت کلیه است که می‌تواند به آسیب دائمی کلیه منجر شود. همچنین، در موارد نادر، عفونت مثانه می‌تواند باعث سپسیس یا عفونت خون شود که یک وضعیت تهدیدکننده زندگی است. در زنان باردار، عفونت مثانه درمان نشده می‌تواند باعث زایمان زودرس یا تولد نوزاد کم‌وزن شود. عفونت مثانه مکرر نیز می‌تواند منجر به ضخیم شدن دیواره مثانه و کاهش ظرفیت آن شود.

علائم عفونت مثانه

علائم عفونت مثانه می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. برخی از شایع‌ترین علائم عبارتند از:

سوزش ادرار

تکرر ادرار

احساس فوریت در ادرار کردن

درد یا فشار در ناحیه لگن

ادرار کدر یا بدبو

وجود خون در ادرار

در برخی موارد، ممکن است علائم دیگری مانند تب، لرز، تهوع و استفراغ نیز وجود داشته باشد.

درمان عفونت مثانه

درمان عفونت مثانه معمولاً شامل مصرف آنتی‌بیوتیک است. نوع و مدت زمان مصرف آنتی‌بیوتیک به شدت عفونت و سابقه پزشکی فرد بستگی دارد. علاوه بر آنتی‌بیوتیک، نوشیدن مایعات فراوان، استراحت کافی و استفاده از مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن می‌تواند به تسکین علائم کمک کند. در برخی موارد، ممکن است پزشک داروهای دیگری مانند داروهای ضد اسپاسم برای کاهش درد و ناراحتی تجویز کند.

علت عفونت مثانه

شایع‌ترین علت عفونت مثانه، باکتری‌هایی هستند که از طریق مجرای ادرار وارد مثانه می‌شوند. این باکتری‌ها معمولاً از روده بزرگ منشا می‌گیرند. عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به عفونت مثانه را افزایش دهند عبارتند از:

جنسیت: زنان به دلیل کوتاه‌تر بودن مجرای ادرار، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت مثانه هستند.

فعالیت جنسی: رابطه جنسی می‌تواند باعث انتقال باکتری‌ها به مجرای ادرار شود.

استفاده از دیافراگم یا اسپرم‌کش‌ها: این روش‌های پیشگیری از بارداری می‌توانند رشد باکتری‌ها را در اطراف مجرای ادرار افزایش دهند.

یائسگی: کاهش سطح استروژن پس از یائسگی می‌تواند باعث نازک شدن دیواره مجرای ادرار و افزایش خطر عفونت شود.

مشکلات مجاری ادراری: انسداد در مجاری ادراری یا مشکل در تخلیه کامل مثانه می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد.

سیستم ایمنی ضعیف: افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌های مختلف از جمله عفونت مثانه هستند.

درمان خانگی عفونت مثانه

در کنار درمان دارویی، برخی روش‌های خانگی می‌توانند به تسکین علائم عفونت مثانه و تسریع روند بهبودی کمک کنند:

نوشیدن مایعات فراوان: آب، آبمیوه‌های طبیعی و چای‌های گیاهی می‌توانند به رقیق شدن ادرار و دفع باکتری‌ها کمک کنند.

استفاده از کمپرس گرم: قرار دادن یک بطری آب گرم یا حوله گرم روی شکم یا کمر می‌تواند به کاهش درد و ناراحتی کمک کند.

اجتناب از مصرف مواد محرک: قهوه، الکل و نوشیدنی‌های گازدار می‌توانند مثانه را تحریک کنند و علائم را تشدید کنند.

مصرف کرن بری: کرن بری حاوی موادی است که می‌تواند از چسبیدن باکتری‌ها به دیواره مثانه جلوگیری کند. می‌توانید از آب کرن بری، قرص کرن بری یا میوه تازه کرن بری استفاده کنید.

تشخیص عفونت مثانه

پزشک معمولاً با بررسی علائم و انجام معاینه فیزیکی می‌تواند عفونت مثانه را تشخیص دهد. برای تایید تشخیص و شناسایی نوع باکتری، ممکن است آزمایش ادرار تجویز شود. در برخی موارد، ممکن است آزمایش‌های دیگری مانند کشت ادرار یا سونوگرافی نیز انجام شود.

راه‌های پیشگیری از عفونت مثانه

برای کاهش خطر ابتلا به عفونت مثانه، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

نوشیدن مایعات فراوان: سعی کنید روزانه حداقل ۸ لیوان آب بنوشید.

ادرار کردن به‌محض احساس نیاز: نگه داشتن ادرار برای مدت طولانی می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد.

رعایت بهداشت: پس از استفاده از توالت، خود را از جلو به عقب بشویید تا از انتقال باکتری‌ها به مجرای ادرار جلوگیری شود.

دوش گرفتن به‌جای حمام: دوش گرفتن می‌تواند به کاهش خطر ورود باکتری‌ها به مجرای ادرار کمک کند.

پوشیدن لباس زیر نخی و گشاد: لباس زیر تنگ و ساخته شده از الیاف مصنوعی می‌تواند رطوبت را در ناحیه تناسلی حفظ کند و رشد باکتری‌ها را افزایش دهد.

ادرار کردن پس از رابطه جنسی: این کار می‌تواند به دفع باکتری‌هایی که ممکن است در طول رابطه جنسی وارد مجرای ادرار شده باشند، کمک کند.

اجتناب از استفاده از محصولات بهداشتی معطر: صابون‌ها، لوسیون‌ها و اسپری‌های معطر می‌توانند ناحیه تناسلی را تحریک کنند و خطر عفونت را افزایش دهند.