عوارض عفونت‌های دستگاه ادراری

عوارض عفونت‌های دستگاه ادراری + تشخیص و راههای پیشگیری و درمان آن در سایت پرشین زی. امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

عفونت‌های دستگاه ادراری (UTI) به عفونت‌هایی گفته می‌شود که در هر بخشی از دستگاه ادراری، شامل کلیه‌ها، حالب‌ها، مثانه و مجرای ادرار، رخ می‌دهند. این عفونت‌ها معمولاً توسط باکتری‌هایی ایجاد می‌شوند که از طریق مجرای ادرار وارد بدن شده و در دستگاه ادراری تکثیر می‌یابند. عفونت‌های دستگاه ادراری در زنان شایع‌تر از مردان است و تقریباً نیمی از زنان در طول زندگی خود حداقل یک بار به این عفونت مبتلا می‌شوند. عفونت مثانه شایع‌ترین نوع عفونت ادراری است، اما در صورت عدم درمان، عفونت می‌تواند به کلیه‌ها نیز سرایت کند که می‌تواند عواقب جدی‌تری داشته باشد.

عوارض عفونت‌های دستگاه ادراری

اگر عفونت‌های دستگاه ادراری به موقع درمان نشوند، می‌توانند عوارض جدی ایجاد کنند. عفونت کلیه یکی از عوارض شایع عفونت مثانه درمان نشده است که می‌تواند منجر به آسیب دائمی کلیه شود. در موارد نادر، عفونت می‌تواند وارد جریان خون شده و باعث سپسیس شود که یک وضعیت تهدید کننده زندگی است. در دوران بارداری، عفونت ادراری می‌تواند خطر زایمان زودرس و تولد نوزاد کم وزن را افزایش دهد. همچنین، عفونت‌های مکرر دستگاه ادراری می‌تواند منجر به تنگی مجرای ادرار در مردان و اسکار کلیه در هر دو جنس شود.

علائم عفونت‌های دستگاه ادراری

علائم عفونت‌های دستگاه ادراری بسته به محل عفونت متفاوت است. عفونت مثانه می‌تواند باعث سوزش ادرار، تکرر ادرار، فوریت ادرار، درد یا فشار در قسمت تحتانی شکم، ادرار کدر و بدبو و وجود خون در ادرار شود. عفونت کلیه می‌تواند علائم شدیدتری مانند تب و لرز، درد در پهلو یا پشت، تهوع و استفراغ ایجاد کند. در برخی موارد، عفونت ادراری ممکن است بدون علامت باشد، به خصوص در افراد مسن.

درمان عفونت‌های دستگاه ادراری

درمان عفونت‌های دستگاه ادراری معمولاً شامل آنتی‌بیوتیک است. نوع آنتی‌بیوتیک و طول دوره درمان به نوع باکتری عامل عفونت و شدت عفونت بستگی دارد. نوشیدن مقدار زیادی مایعات برای کمک به دفع باکتری‌ها از دستگاه ادراری نیز توصیه می‌شود. در برخی موارد، ممکن است داروهای مسکن برای تسکین درد و ناراحتی تجویز شود. در صورت عفونت کلیه یا عوارض دیگر، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد.

علت عفونت‌های دستگاه ادراری

علت اصلی عفونت‌های دستگاه ادراری ورود باکتری‌ها به دستگاه ادراری، معمولاً از طریق مجرای ادرار، است. باکتری اشریشیا کلی (E. coli) که به طور طبیعی در روده زندگی می‌کند، شایع‌ترین علت عفونت‌های دستگاه ادراری است. عوامل دیگری که می‌توانند خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش دهند عبارتند از: فعالیت جنسی، استفاده از دیافراگم برای پیشگیری از بارداری، یائسگی، سابقه خانوادگی عفونت ادراری، انسداد در دستگاه ادراری (مانند سنگ کلیه)، دیابت و سیستم ایمنی ضعیف.

درمان خانگی عفونت‌های دستگاه ادراری

در حالی که آنتی‌بیوتیک‌ها درمان اصلی عفونت‌های دستگاه ادراری هستند، برخی درمان‌های خانگی می‌توانند به تسکین علائم و پیشگیری از عود عفونت کمک کنند. نوشیدن مقدار زیادی آب، آب زغال اخته و آب میوه‌های دیگر می‌تواند به دفع باکتری‌ها از دستگاه ادراری کمک کند. استفاده از پد گرم روی شکم یا کمر می‌تواند درد را تسکین دهد. اجتناب از مصرف کافئین و الکل نیز می‌تواند مفید باشد. با این حال، مهم است که در صورت مشکوک بودن به عفونت ادراری به پزشک مراجعه کنید و از خوددرمانی خودداری کنید.

تشخیص عفونت‌های دستگاه ادراری

تشخیص عفونت‌های دستگاه ادراری معمولاً با آزمایش ادرار انجام می‌شود. در این آزمایش، نمونه ادرار از نظر وجود باکتری، گلبول‌های سفید و گلبول‌های قرمز بررسی می‌شود. در برخی موارد، ممکن است کشت ادرار برای شناسایی نوع باکتری عامل عفونت و تعیین آنتی‌بیوتیک مناسب انجام شود. در صورت مشکوک بودن به عفونت کلیه، ممکن است آزمایش خون و تصویربرداری (مانند سونوگرافی یا سی تی اسکن) نیز انجام شود.

راههای پیشگیری از عفونت‌های دستگاه ادراری

برای پیشگیری از عفونت‌های دستگاه ادراری می‌توان اقدامات مختلفی انجام داد. نوشیدن مقدار زیادی مایعات، به خصوص آب، می‌تواند به دفع باکتری‌ها از دستگاه ادراری کمک کند. ادرار کردن بلافاصله پس از رابطه جنسی و پاک کردن ناحیه تناسلی از جلو به عقب پس از ادرار و مدفوع می‌تواند از ورود باکتری‌ها به مجرای ادرار جلوگیری کند. اجتناب از استفاده از دوش واژینال و اسپری‌های بهداشتی زنانه نیز می‌تواند مفید باشد. در صورت ابتلا به یبوست، درمان آن می‌تواند به پیشگیری از عفونت ادراری کمک کند. در نهایت، پوشیدن لباس زیر نخی و گشاد و اجتناب از پوشیدن لباس‌های تنگ می‌تواند به حفظ سلامت دستگاه ادراری کمک کند.