درمان تب مالت

تب مالت که با نام بروسلوز هم شناخته می‌شود، یک بیماری عفونی مشترک بین انسان و دام است. این بیماری توسط باکتری بروسلا ایجاد شده و معمولاً از طریق مصرف لبنیات غیرپاستوریزه مانند شیر، پنیر، خامه و بستنی به انسان منتقل می‌شود. تماس مستقیم با دام آلوده یا استنشاق باکتری در محیط‌های آلوده نیز می‌تواند باعث ابتلا به این بیماری شود. تب مالت می‌تواند اندام‌های مختلف بدن مانند مفاصل، استخوان‌ها، کبد، طحال و سیستم عصبی را درگیر کند. این بیماری در صورت عدم درمان به موقع می‌تواند عوارض جدی و طولانی مدتی را برای فرد ایجاد کند.

درمان تب مالت

درمان تب مالت معمولاً شامل ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌ها برای از بین بردن باکتری بروسلا است. طول دوره درمان و نوع آنتی‌بیوتیک‌ها به شدت بیماری و اندام‌های درگیر بستگی دارد. معمولاً ترکیبی از دو آنتی‌بیوتیک مانند داکسی سایکلین و ریفامپین به مدت حداقل ۶ تا ۸ هفته تجویز می‌شود. در برخی موارد ممکن است استراحت، مصرف مایعات فراوان و داروهای مسکن نیز برای تسکین علائم توصیه شود. پیگیری منظم و انجام آزمایشات خون برای اطمینان از اثربخشی درمان و پیشگیری از عود بیماری ضروری است.

علت تب مالت

عامل بیماری تب مالت، باکتری بروسلا است که انواع مختلفی دارد و می‌تواند حیوانات مختلفی مانند گاو، گوسفند، بز، خوک و شتر را آلوده کند. این باکتری در شیر، ادرار، مدفوع و ترشحات زایمانی دام‌های آلوده وجود دارد و می‌تواند از طریق مصرف لبنیات غیرپاستوریزه، تماس مستقیم با دام آلوده یا محصولات دامی آلوده (مانند پشم و پوست) و استنشاق باکتری در محیط‌های آلوده (مانند کشتارگاه‌ها و دامداری‌ها) به انسان منتقل شود.

علائم تب مالت

علائم تب مالت بسیار متنوع بوده و می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برخی از شایع‌ترین علائم تب مالت عبارتند از: تب و لرز (معمولاً به صورت موجی و در عصر و شب شدیدتر می‌شود)، عرق کردن شبانه، خستگی و ضعف عمومی، درد عضلانی و مفصلی، سردرد، کاهش اشتها و کاهش وزن، یبوست، بزرگی کبد و طحال، تورم غدد لنفاوی و افسردگی. در برخی موارد ممکن است علائم شدیدتری مانند مننژیت، آندوکاردیت و آرتریت سپتیک نیز رخ دهد.

عوارض تب مالت

تب مالت در صورت عدم درمان به موقع می‌تواند عوارض جدی و طولانی مدتی را برای فرد ایجاد کند. برخی از عوارض تب مالت عبارتند از: آرتریت مزمن (به خصوص در مفاصل لگن و زانو)، اسپوندیلیت (التهاب مهره‌های ستون فقرات)، مننژیت (التهاب پرده‌های مغزی)، آندوکاردیت (عفونت لایه داخلی قلب)، عفونت استخوان، عفونت کبد و طحال، اختلالات عصبی (مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات خواب) و در موارد نادر مرگ.

درمان خانگی تب مالت

درمان خانگی به تنهایی برای درمان تب مالت کافی نیست و حتماً باید تحت نظر پزشک و با مصرف آنتی‌بیوتیک‌های مناسب انجام شود. اما برخی از روش‌های خانگی می‌توانند به تسکین علائم و بهبود سریع‌تر کمک کنند. این روش‌ها عبارتند از: استراحت کافی، مصرف مایعات فراوان (مانند آب، آبمیوه و سوپ) برای جلوگیری از کم آبی بدن، مصرف غذاهای مقوی و سالم برای تقویت سیستم ایمنی بدن، استفاده از کمپرس گرم یا سرد برای تسکین درد مفاصل و عضلات و مصرف داروهای مسکن (مانند استامینوفن یا ایبوپروفن) برای کاهش تب و درد.

تشخیص تب مالت

تشخیص تب مالت بر اساس علائم بالینی، سابقه تماس با دام یا مصرف لبنیات غیرپاستوریزه و نتایج آزمایشات انجام می‌شود. آزمایشات مورد استفاده برای تشخیص تب مالت عبارتند از:

کشت خون: برای شناسایی باکتری بروسلا در خون

آزمایش سرولوژی: برای تشخیص آنتی‌بادی‌های ضد باکتری بروسلا در خون (مانند آزمایش رایت و آزمایش کومبس رایت)

آزمایش PCR: برای شناسایی DNA باکتری بروسلا در نمونه‌های خون یا بافت

عکس‌برداری: مانند رادیوگرافی برای بررسی درگیری استخوان‌ها و مفاصل

راه‌های پیشگیری از تب مالت

مصرف لبنیات پاستوریزه: از مصرف شیر و محصولات لبنی غیرپاستوریزه خودداری کنید.

پخت کامل گوشت: گوشت را به طور کامل بپزید تا باکتری‌های موجود در آن از بین بروند.

رعایت بهداشت در تماس با دام: در صورت تماس با دام یا محصولات دامی، بهداشت فردی را رعایت کرده و از دستکش و ماسک استفاده کنید.

واکسیناسیون دام: واکسیناسیون دام‌ها می‌تواند به کاهش شیوع بیماری در دام‌ها و در نتیجه کاهش انتقال آن به انسان کمک کند.

آموزش و آگاهی: افزایش آگاهی مردم در مورد راه‌های انتقال و پیشگیری از تب مالت می‌تواند در کاهش شیوع این بیماری موثر باشد.