علائم تب روماتیسمی

علائم تب روماتیسمی + علت و درمان و راههای پیشگیری از آن در سایت پرشین زی . امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

تب روماتیسمی یک بیماری التهابی است که می‌تواند بر قلب، مفاصل، پوست و مغز تأثیر بگذارد. این بیماری معمولاً دو تا چهار هفته پس از عفونت گلو با باکتری استرپتوکوک بروز می‌کند. علائم تب روماتیسمی بسته به اینکه کدام قسمت از بدن تحت تأثیر قرار گرفته باشد، متفاوت است. شایع‌ترین علائم عبارتند از:

تب: معمولاً بالا و مداوم است.

درد و تورم مفاصل: معمولاً مفاصل بزرگ مانند زانوها، مچ پا، آرنج و مچ دست را درگیر می‌کند. درد می‌تواند از مفصلی به مفصل دیگر منتقل شود.

کره: حرکات غیرارادی و سریع عضلات، به ویژه در صورت، دست‌ها و پاها.

ضایعات پوستی: ضایعات حلقوی شکل و قرمز رنگ روی تنه و اندام‌ها.

ندول‌های زیر جلدی: برجستگی‌های کوچک و بدون درد در زیر پوست، معمولاً روی آرنج، زانو و مچ دست.

التهاب قلب (کاردیت): می‌تواند باعث تنگی نفس، درد قفسه سینه و سوفل قلبی شود.

تشخیص زودهنگام و درمان تب روماتیسمی برای جلوگیری از آسیب دائمی به قلب بسیار مهم است. اگر هر یک از این علائم را در خود یا فرزندتان مشاهده کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

آشنایی با تب روماتیسمی

تب روماتیسمی یک بیماری التهابی جدی است که در اثر عفونت درمان نشده گلو با باکتری استرپتوکوک گروه A ایجاد می‌شود. این بیماری بیشتر در کودکان ۵ تا ۱۵ ساله شایع است، اما می‌تواند در بزرگسالان نیز رخ دهد. سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت استرپتوکوکی، به اشتباه به بافت‌های سالم بدن، به ویژه قلب، مفاصل، پوست و مغز حمله می‌کند و باعث التهاب و آسیب می‌شود.

تب روماتیسمی اگر به موقع تشخیص داده و درمان نشود، می‌تواند عوارض جدی و طولانی مدتی مانند بیماری قلبی روماتیسمی ایجاد کند. بیماری قلبی روماتیسمی می‌تواند به دریچه‌های قلب آسیب برساند و منجر به نارسایی قلبی، سکته مغزی و حتی مرگ شود.

خوشبختانه، با تشخیص و درمان به موقع عفونت استرپتوکوکی با آنتی‌بیوتیک‌ها، می‌توان از بروز تب روماتیسمی پیشگیری کرد.

علت تب روماتیسمی

همانطور که قبلا اشاره شد، علت اصلی تب روماتیسمی، عفونت درمان نشده گلو با باکتری استرپتوکوک گروه A است. این باکتری باعث گلودرد استرپتوکوکی یا تب مخملک می‌شود. در برخی افراد، سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت، آنتی‌بادی‌هایی تولید می‌کند که به اشتباه به بافت‌های سالم بدن، به خصوص قلب، حمله می‌کنند. این واکنش خودایمنی باعث التهاب و آسیب به بافت‌های بدن می‌شود.

عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به تب روماتیسمی را افزایش دهند عبارتند از:

سابقه خانوادگی: اگر در خانواده سابقه تب روماتیسمی وجود داشته باشد، خطر ابتلا افزایش می‌یابد.

شرایط زندگی: زندگی در شرایط شلوغ و غیربهداشتی می‌تواند خطر ابتلا به عفونت استرپتوکوکی و در نتیجه تب روماتیسمی را افزایش دهد.

عدم درمان کامل عفونت استرپتوکوکی: اگر عفونت گلو به طور کامل درمان نشود، خطر ابتلا به تب روماتیسمی افزایش می‌یابد.

درمان تب روماتیسمی

هدف از درمان تب روماتیسمی، کاهش التهاب، تسکین علائم و پیشگیری از آسیب دائمی به قلب است. درمان معمولاً شامل موارد زیر است:

آنتی‌بیوتیک‌ها: برای از بین بردن باکتری استرپتوکوک و پیشگیری از عود عفونت.

داروهای ضد التهاب: مانند آسپرین یا ایبوپروفن برای کاهش التهاب و درد.

کورتیکواستروئیدها: در موارد التهاب شدید قلب ممکن است تجویز شوند.

داروهای ضد تشنج: برای کنترل کره تجویز می‌شوند.

استراحت: استراحت کافی برای بهبودی ضروری است.

مراقبت‌های طولانی مدت: افراد مبتلا به بیماری قلبی روماتیسمی نیاز به مراقبت‌های پزشکی طولانی مدت دارند تا از عوارض قلبی جلوگیری شود.

عوارض تب روماتیسمی

عوارض تب روماتیسمی می‌تواند جدی و طولانی مدت باشد، به خصوص اگر بیماری به موقع تشخیص داده و درمان نشود. مهمترین عارضه تب روماتیسمی، بیماری قلبی روماتیسمی است. بیماری قلبی روماتیسمی می‌تواند به دریچه‌های قلب آسیب برساند و منجر به:

تنگی دریچه قلب: دریچه قلب سفت و باریک می‌شود و جریان خون را محدود می‌کند.

نارسایی دریچه قلب: دریچه قلب به طور کامل بسته نمی‌شود و باعث نشت خون به عقب می‌شود.

نارسایی قلبی: قلب قادر به پمپاژ خون کافی به بدن نیست.

آریتمی قلبی: ریتم قلب نامنظم می‌شود.

سکته مغزی: لخته خون از قلب به مغز می‌رود و باعث آسیب مغزی می‌شود.

درمان خانگی تب روماتیسمی

درمان خانگی نمی‌تواند جایگزین درمان پزشکی شود، اما می‌تواند به تسکین علائم و بهبودی کمک کند. برخی از روش‌های خانگی که ممکن است مفید باشند عبارتند از:

استراحت کافی: استراحت کافی برای بهبودی ضروری است.

کمپرس گرم یا سرد: برای کاهش درد و تورم مفاصل.

رژیم غذایی سالم: مصرف غذاهای سالم و مغذی به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند.

مصرف مایعات: نوشیدن مایعات فراوان به دفع سموم از بدن کمک می‌کند.

توجه: قبل از استفاده از هرگونه درمان خانگی، با پزشک خود مشورت کنید.

تشخیص تب روماتیسمی

تشخیص تب روماتیسمی بر اساس معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی و نتایج آزمایشات انجام می‌شود. پزشک ممکن است از معیارهای جونز برای تشخیص تب روماتیسمی استفاده کند. این معیارها شامل علائم بالینی و شواهد آزمایشگاهی عفونت استرپتوکوکی است.

برخی از آزمایشاتی که ممکن است برای تشخیص تب روماتیسمی انجام شوند عبارتند از:

آزمایش خون: برای بررسی علائم التهاب و عفونت.

نوار قلب (ECG): برای بررسی فعالیت الکتریکی قلب.

اکوکاردیوگرافی: برای بررسی ساختار و عملکرد قلب.

راههای پیشگیری از تب روماتیسمی

مهمترین راه پیشگیری از تب روماتیسمی، تشخیص و درمان به موقع عفونت گلو با باکتری استرپتوکوک گروه A است. اگر شما یا فرزندتان علائم گلودرد استرپتوکوکی مانند گلودرد، تب، سردرد و تورم غدد لنفاوی گردن را دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است آزمایش سریع استرپتوکوک یا کشت گلو انجام دهد تا وجود باکتری را تأیید کند.

در صورت تشخیص گلودرد استرپتوکوکی، پزشک آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند. مصرف کامل دوره آنتی‌بیوتیک طبق دستور پزشک، برای از بین بردن باکتری و پیشگیری از تب روماتیسمی بسیار مهم است.

سایر راه‌های پیشگیری از تب روماتیسمی عبارتند از:

شستن مرتب دست‌ها: به خصوص بعد از سرفه، عطسه و دست زدن به سطوح آلوده.

عدم استفاده مشترک از وسایل شخصی: مانند لیوان، قاشق، چنگال و مسواک.

تقویت سیستم ایمنی بدن: با تغذیه سالم، ورزش منظم و خواب کافی.