درمان کیست مویی

درمان کیست مویی با واجبی و درمان خانگی و تخلیه کیست مویی در خانه در سایت پرشین زی . امیدواریم این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

کیست مویی یک نوع توده‌ای است که ممکن است در پوست ایجاد شود. این نوع کیست به وجود می‌آید زمانی که یک مو به علت توپولوژی خود در پوست جلوه می‌کند و یا موهای پررنگ به سمت بافت پوستی رشد می‌کنند. موها از طریق مجاری طبیعی پوست به سطح پوست بیرون می‌آیند. اما در برخی موارد، اگر این موها در مسیر خروج خود مسدود شوند یا منجر به انسداد مجرای چربی (سبوماژ) شوند، یک کیست مویی شکل می‌گیرد.

کیست مویی ممکن است با یک توده کروی یا برآمده روی پوست ظاهر شود و معمولاً شامل موهای رشد کرده و مواد چربی است. این توده ممکن است در هر نقطه از بدن ایجاد شود، اما معمولاً در مناطقی که موهای ضخیم و سخت داریم، مانند پشت گردن، پشت گوش، گوش، چشم و صورت به خصوص در مردان بیشتر دیده می‌شود.

کیست مویی چیست

کیست مویی یک حالت پوستی است که در آن کیست‌ها یا حفره‌های مملو از مو و سایر مواد پوستی در نزدیکی فولیکول‌های مویی شکل می‌گیرند. این حالت معمولاً به دلیل تجمع چربی، سلول‌های پوستی مرده و مو در اطراف موی متاثر ایجاد می‌شود. کیست مویی معمولاً به صورت یک توده گرد و درونی یا خارجی پوستی قابل لمس است.

اصولاً، کیست مویی خود به تنهایی مشکل ایجاد نمی‌کند و معمولاً خطری جدی برای سلامتی ندارد. با این حال، اگر این کیست‌ها آلودگی یا التهاب پوستی ایجاد کنند یا به اندازه‌ای بزرگ شوند که مشکلات زیبایی یا راحتی ایجاد کنند، ممکن است نیاز به درمان داشته باشند.

علائم کیست مویی چیست

کیست مویی یا کیست پوستی یک نوع توده غیر التهابی است که در پوست ایجاد می‌شود و معمولاً بی‌خطر است. این کیست‌ها به دلیل انسداد یا بسته شدن مجاری مویی یا پوستی ایجاد می‌شوند و معمولاً حاوی موهای جلوه‌گذار شده هستند. علائم کیست مویی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

توده یا گوشته‌ای نرم زیر پوست: کیست مویی معمولاً به عنوان یک توده یا گوشته نرم تحت پوست شناخته می‌شود. این توده ممکن است در اندازه متغیر باشد.

درد: در برخی موارد، کیست مویی ممکن است باعث درد یا تنش شود، به ویژه اگر در ناحیه‌ای حساسیت داشته باشد یا فشاری بر روی آن وارد شود.

التهاب: اگر کیست مویی عفونی شود یا التهاب اطراف آن ایجاد شود، ممکن است منطقه اطراف کیست قرمز و دردناک شود.

تخمیر: بعضی از کیست‌های مویی ممکن است در نتیجه تخمیر محتویات داخلی خود، مانند موها و سوابق چربی پوستی، از خود بروز دهند. این ممکن است باعث خروج مایعی با رنگ و بوی نامطلوب شود.

عوامل خطر در کیست مویی

عوامل خاصی وجود دارد که باعث افزایش خطر ابتلا به کیست پیلونیدال یا کیست مویی می‌شوند. این عوامل شامل موارد زیر هستند:

جنس مذکر (مردان چهار برابر بیشتر از زنان به کیست پیلونیدال یا کیست مویی دچار می‌شوند).

سن کم (کیست‌های پیلونیدال در سن ۲۰ تا ۳۰ سالگی بیشتر شایع هستند).

چاقی و سبک زندگی غیرفعال و کم‌تحرک.

شغل‌هایی که به نشستن طولانی مدت نیاز دارند.

پرمویی بدن و موی ضخیم.

سابقه‌ی خانوادگی.

اصلاح و شیو کردن مو در محل یا آسیب به پوست ناشی از اصطکاک.

سابقه‌ی کیست پیلونیدال یا کیست مویی قبلی.

درمان کیست مویی با دارو

درمان کیست مویی ممکن است با استفاده از آنتی بیوتیک صورت گیرد. این نوع کیست معمولاً یک توده آبسه‌ای است که دارای چرک و خون است و ممکن است عفونی باشد. بنابراین، از داروهای ضد باکتری برای درمان آن استفاده می‌شود. به عنوان یک مثال، درمان کیست مویی معمولاً با داروی آنتی بیوتیک مترونیدازول انجام می‌شود. این دارو با جلوگیری از رشد و افزایش باکتری‌ها در داخل کیست، عفونت را کنترل می‌کند. در اغلب موارد، مترونیدازول برای درمان کیست مویی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

درمان کیست با تخلیه چرک

گاهی اوقات، برای بهبود وضعیت کیست مویی، لازم است تخلیه چرک موجود در آن انجام شود. این فرآیند با استفاده از یک تیغ جراحی و یک برش کوچک انجام می‌شود تا چرک‌ها و خونابه‌های موجود در داخل کیست خارج شوند. با این حال، عموماً کیست ممکن است دوباره شروع به رشد کند و در چنین مواقعی، جراحی ممکن است به عنوان روش درمانی در نظر گرفته شود.

درمان خانگی کیست مویی

استفاده از وانی حاوی آب گرم: قرار دادن کمر و باسن خود درون وان حاوی آب گرم می‌تواند به کاهش درد و کاهش احتمال تشدید کیست کمک کند. در برخی موارد، این فرآیند می‌تواند منجر به خروج خودبخودی محتوای کیست شود.

حفظ بهداشت شخصی: نگهداری ناحیه کیست و محیط اطراف آن در وضعیت تمیز و خشک می‌تواند مفید باشد.

مصرف مکمل‌های غذایی: ویتامین C، ویتامین A و روی نقش مهمی در فرآیند بهبود و ترمیم بافت دارند.

استفاده از روغن‌های مالشی: ممکن است استفاده از روغن‌های مانند روغن درخت چای، روغن کرچک و روغن نارگیل به بهبودی کیست و مقابله با عفونت کمک کند.

ورزش منظم: فعالیت ورزشی باعث بهبود گردش خون می‌شود که ممکن است به بهبودی کمک کند.

استفاده از حمایت زیر باسن: هنگام نشستن برای مدت طولانی، قرار دادن یک کوسن یا بالش زیر باسن می‌تواند راحتی و پشتیبانی بیشتری فراهم کند.

درمان کیست مویی با واجبی

واجبی یک نوع پودر موبر است که برای درمان کیست مویی به کار می‌رود. همچنین، کرم موبر یک گزینه دیگر برای رفع کیست پیلونیدال می‌باشد. برای بهره‌گیری از این روش‌ها، بهتر است با یک جراح عمومی مشورت نمایید.

استفاده از نمک برای درمان کیست مویی

یکی از روش‌های درمانی که برای کیست مویی به کار می‌رود، استفاده از نمک است. این امر ممکن است برای شما عجیب به نظر بیاید، اما براساس تحقیقات انجام شده، قرار دادن نمک بر روی کیست مویی می‌تواند به طریقی عجیب ولی موثر به درمان کمک کند.

درمان به روش جراحی

درمان غیرجراحی معمولاً در مواردی که کیست کوچک با علائم خفیف وجود داشته باشد، به کار می‌رود. درمان ابتدایی برای کیست پیلونیدال یا کیست مویی شامل یک روش قابل انجام در مطب پزشک جراح عمومی است. در این روش، ابتدا منطقه‌ی مورد نیاز به صورت موضعی بی‌حس می‌شود و سپس با ایجاد یک برش در محل مربوطه، کیست تخلیه می‌شود. اگر کیست مجدداً بازگردد (که این امر به طور معمول اتفاق می‌افتد)، لازم است که تمام کیست و سینوس‌های موجود تا سطح پوست با جراحی خارج شوند. پس از اتمام جراحی، پزشک دو گزینه دارد که مدت زمان بستری و نقاهت به آنها وابسته است:

عمل کیست مویی با بازگذاری برش: در این حالت، برشی که برای خروج کیست ایجاد شده است باز می‌ماند و با یک پانسمان مراقبت می‌شود. زخم از داخل به خارج ترمیم می‌شود و به تدریج بهبود می‌یابد. این روش زمان نقاهت طولانی‌تری دارد که حدوداً ۸ هفته طول می‌کشد و نیازمند نگهداری و مراقبت دقیق است. با این حال، خطر بازگشت کیست و تشکیل مجدد آن در این روش بسیار کمتر است.

بخیه زدن برش: پزشک برش ایجاد شده را بخیه می‌دهد. این روش دوره نقاهت کوتاه‌تری نسبت به روش قبلی دارد که حدود ۴ هفته طول می‌کشد، اما خطر بازگشت کیست در این روش بسیار بالا است.

مراقبت های بعد از عمل کیست مویی چیست

حتما به یاد داشته باشید که در صورت اجرای جراحی، امکان بازگشت کیست پیلونیدال یا کیست مویی وجود دارد. به طور کلی، التهاب ناشی از عمل جراحی به مدت ۶ روز ادامه دارد و ترمیم بافتی نیاز به ۲ ماه دارد. در هر دو روش، مراقبت دقیق از زخم بسیار حائز اهمیت است. می‌توانید به نکات زیر توجه کنید:

اصلاح ناحیه به منظور جلوگیری از رشد موها

حفظ بهداشت و تمیزی منطقه

رعایت زمان مراجعه به پزشک

توجه به نشانه‌های عفونت مانند قرمزی و چرک

در موارد عفونت شدید (سلولیت و سپسیس) یا در مواردی که سیستم ایمنی ضعیف باشد (مانند بیماران مبتلا به اچ آی وی و ایدز، شیمی‌درمانی، درمان با استروئید یا داروهای تضعیف‌کننده سیستم ایمنی داشته باشند)، بیمار باید در بیمارستان بستری شده و به درمان با آنتی‌بیوتیک تحت نظر پزشک متخصص تحت پوشش قرار گیرد.

پماد برای کیست مویی

کیست مویی، یک برآمدگی کوچک و دردناک است که در زیر پوست ایجاد می‌شود و معمولا حاوی مو و چرک است. پمادهای مختلفی برای درمان کیست مویی وجود دارد که می‌توانند به کاهش التهاب، درد و عفونت کمک کنند. پمادهای حاوی آنتی‌بیوتیک مانند موپیروسین یا فوسیدیک اسید می‌توانند به از بین بردن باکتری‌های مولد عفونت کمک کنند. همچنین، پمادهای حاوی رتینوئیدها مانند ترتینوئین می‌توانند به کاهش التهاب و باز شدن منافذ پوست کمک کنند. در برخی موارد، ممکن است پزشک پمادهای کورتیکواستروئیدی مانند هیدروکورتیزون را برای کاهش التهاب و خارش تجویز کند.