نکات مهم قبل از آزمایش پرولاکتین

نکات مهم قبل از آزمایش پرولاکتین + اگر این نکات را رعایت نکنید پشیمان می شوید در سایت پرشین زی . ایمدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گیرد.

بهترین زمان برای نمونه برداری صبح و حداقل دو ساعت پس از بیدار شدن از خواب است.

۲۰ تا ۳۰ دقیقه قبل از نمونه برداری، داخل آزمایشگاه بنشینید و استرس نداشته باشید.

توصیه می شود قبل از نمونه گیری از پیاده روی، ورزش و هر نوع فعالیت بدنی خودداری شود.

شب قبل از آزمایش از پوشیدن لباس های تنگ به خصوص در ناحیه قفسه سینه خودداری کنید.

حداقل ۱۲ ساعت قبل از آزمایش، آمیزش جنسی و تحریک سینه انجام نشده باشد.

استرس، جراحی اخیر یا حتی ترس از آزمایش خون می تواند سطح پرولاکتین را افزایش دهد. در صورت وجود هر یک از شرایط ذکر شده، به آزمایشگاه گزارش دهید.

داروهایی مانند داروهای ضدبارداری خوراکی، داروهای ضدافسردگی، فنوتیازینها، آنتی هیستامین‌ها، رزرپین، وراپامیل، متیل دوپا، مخدرها، داروهای ضدبارداری خوراکی و استروژن باعث افزایش و داروهایی مانند دوپامین، لوودوپا، کلونیدین و مشتقات آلکالوئیدهای ارگوت باعث کاهش پرولاکتین می‌شوند. در صورت مصرف این داروها آزمایشگاه را مطلع نمایید.

آزمایش پرولاکتین چیست؟

پرولاکتین یک هورمون است که توسط غده هیپوفیز در مغز ترشح می‌شود. اندازه‌گیری سطح پرولاکتین در آزمایش خون به منظور تشخیص مشکلات مربوط به سیستم هورمونی استفاده می‌شود. برخی از مواردی که آزمایش پرولاکتین ممکن است مورد استفاده قرار گیرد عبارتند از:

تشخیص اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس: سطح بالای پرولاکتین می‌تواند نشانگر وجود تومورهای غده هیپوفیزی مانند آدنوم پرولاکتین ترشح کننده، کیست هیپوفیزی یا دیگر اختلالات در این منطقه باشد.

تشخیص اختلالات تخمدان: سطح بالای پرولاکتین می‌تواند باعث اختلالات در تخمدان‌ها و عدم تولید منتظم هورمون‌های تخمدانی مانند استروژن گردد.

بررسی علت عدم قدمتی: اختلالات پرولاکتین می‌توانند منجر به عدم قدمتی و تاخیر در بلوغ جنسی در زنان و مردان شوند.

مهم است بدانید که تشخیص صحیح و تفسیر نتایج آزمایش پرولاکتین نیازمند مشاوره و ارزیابی توسط پزشک متخصص است. همچنین، عوامل دیگری مانند استرس، فعالیت بدنی شدید، تماس جنسی، مصرف برخی داروها و تغذیه ناصحیح نیز می‌توانند بر سطح پرولاکتین تأثیر بگذارند.

علت تجویز آزمایش پرولاکتین

پرسش علت تجویز آزمایش پرولاکتین می‌تواند متنوع باشد و بستگی به شرایط و نیازهای هر فرد دارد. این آزمایش معمولاً توسط پزشک در نظر گرفته می‌شود به منظور:

تشخیص اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس: پرولاکتین از طریق غده هیپوفیز ترشح می‌شود و سطح بالای پرولاکتین می‌تواند نشانگر وجود تومورهای غده هیپوفیزی مانند آدنوم پرولاکتین ترشح کننده باشد. آزمایش پرولاکتین می‌تواند در تشخیص و پیگیری این اختلالات مفید باشد.

تشخیص و پیگیری اختلالات تخمدان: سطح بالای پرولاکتین می‌تواند نشانگر اختلالات در تخمدان‌ها و عدم تولید منظم هورمون‌های تخمدانی مانند استروژن باشد. آزمایش پرولاکتین ممکن است برای تشخیص و پیگیری علل ناباروری، عدم قدمتی و سایر اختلالات مرتبط با تخمدان تجویز شود.

ارزیابی علت عدم قدمتی: اختلالات پرولاکتین می‌توانند منجر به عدم قدمتی و تاخیر در بلوغ جنسی در زنان و مردان شوند. در این موارد، آزمایش پرولاکتین می‌تواند به منظور تشخیص و ارزیابی علل این مشکلات مورد استفاده قرار گیرد.

همچنین، پرولاکتین ممکن است در تشخیص برخی اختلالات دیگر مانند گونادوتروپین هیپوفیزی ناکافی (hypogonadotropic hypogonadism) و هیپرپرولاکتینمی جنسی (hyperprolactinemic sexual dysfunction) نیز مورد استفاده قرار گیرد.

در هر صورت، تصمیم در مورد تجویز آزمایش پرولاکتین باید توسط پزشک متخصص بر اساس شرایط و نیازهای هر فرد گرفته شود.

هورمون prolactin در آزمایش خون

پرولاکتین یک هورمون پستانی است که توسط غده هیپوفیز در مغز ترشح می‌شود. سطح این هورمون در بدن زنان باردار برای دوران شیردهی و در مردان برای تنظیم سطح تستوسترون و عملکرد جنسی بسیار اهمیت دارد. همچنین، پرولاکتین تأثیر قابل توجهی بر رشد و تکثیر سلول‌های پستان دارد.

ارتفاع سطح پرولاکتین در بدن می‌تواند باعث بروز برخی مشکلات مانند بیماری‌های پستان، ناباروری، نامنظمی قاعدگی و کاهش عملکرد جنسی شود. میزان طبیعی پرولاکتین معمولاً به سن، جنس و وضعیت فیزیولوژیک فرد وابسته است.